Syrië, Oekraïne, diverse landen in Afrika en nu is het weer de Gazastrook. Ik word hier soms best een beetje moedeloos van. Waarom we op dit relatief kleine stukje aarde zoveel problemen hebben en elkaar niet kunnen verdragen. Veel dichter bij huis, op Social Media zit men elkaar steeds maar de grond in te stampen. Zelfs ik word daar even door een onbekend iemand veroordeeld. Waarom? Ik mag nog wel eens reageren op X, het voormalige Twitter. Zo ook afgelopen donderdagavond. Zit ik te kijken naar de uitreiking van de Televizier Ring, een op en top Nederlandse show komt er als klapper een buitenlandse zangeres op het podium. De winnares van het Songfestival, een heks met veel te lange nagels. Kon prima zingen maar ik snap dat totaal niet waarom er daar een Zweedse dame moet staan. Het is een Nederlands feestje en we hebben in ons land zo ontzettend veel goede zangers en zangeressen.
Dus ik zet op X de melding dat het een leuke show is maar dat ik dit laatste niet begrijp. Krijg ik duimpjes dat er meer zo over denken maar gelijk gaat het weer los, dat Nederland niets goeds heeft, dat ik geen kennis van zaken heb en ga zo maar door. Prima hoor dat men dat zegt maar waarom? Waarom moet je gelijk iemand neer sabbelen. Nu was dit op kleine schaal, maar ik zie het steeds vaker en steeds grover worden. De familie Hazes en dan vooral moeder en zoon, die mag afgeschoten worden en verbannen naar een onbewoond eiland. De spelers van Oranje moeten stuk voor stuk de voeten onder hun benen vandaan geschopt worden. Het gaat maar door. Waarom zijn mensen zo geworden en mag je zoals ik ,je niet meer afvragen waarom er dus een buitenlandse zangeres aan te pas moet komen aan in Nederlands feest?
Ik had vele malen liever een Marcel Veenendaal, Jan Dulles, Duncan Laurence, Danny Vera of zelfs een Frans Bauer en dan gewoon in het Nederlands gezien. Maar om me daar nu voor te veroordelen gaat toch wel ver en zegt volgens mij meer over de mensen die steeds anders afzeiken te ver.
Trouwens ben zelf ook niet brandschoon, op een vreselijke foto van mevrouw Hazes kon ik het niet nalaten om te zeggen dat ze zich wellicht had ingesmeerd met frituurvet. De kroketbruine kleur daar gelaten. Wat betreft de echte problemen in de wereld, daar kom ik misschien in de loop van de komende week nog wel op terug.
Afbeelding van Alexander Antropov via Pixabay
