Het instituut huwelijk zegt me niet zoveel, reden is natuurlijk een mislukt huwelijk en de snelheid waarmee je dit kunt ontbinden. Eerst veel geld kwijt om het boterbriefje te ontvangen en daarna nog veel meer om de kosten van de advocaat te betalen. Nee mij zul je niet weer zien trouwen.
Maar wat is het fijn en bijzonder om dan een hele dag een paar te volgen die de 40 hebben aangetikt. Hans en Linda, het eerste paar wat kinderen kreeg in mijn vriendinnen groep en het serieuze leven begon. Het gekke is dat ik niet het gevoel heb dat het al 40 jaar geleden is dat we een feest vierden in de Kerkhörn. Ook ik had ondertussen 40 jaar getrouwd kunnen zijn maar mijn bootje strandde naar iets meer dan 20 jaar.
Wat het misschien nog bijzonderder maakt is de aanwezigheid van haar ouders en zijn vader, alle 3 hoogbejaard maar toch alle 3 in staat om dit mee te kunnen maken. Wat was het een geweldige dag, beginnend met koffie en wat lekkers, dan met de hele groep een rondrit met een tram, lunchtijd en dan gaan we met pijl en boog schieten, neem ik de revolver ter hand en zelfs een geweer wordt door mij geladen. Zo ontzettend leuk om dit te doen met een gezelschap waarvan ik maar een gedeelte ken. Ach en wanneer het dan wordt afgesloten met een lopend buffet dan kun je na afloop alleen maar concluderen dat er toch nog een voordeel is aan het instituut huwelijk.
