De naam zegt menigeen wellicht helemaal niets, maar voor mij is dit een naam die als een rode draad door mijn jeugd liep. Ook de naam van haar man, werd vroeger bij mijn ouders thuis uitgesproken en was de persoon waar mijn ouders vaak een bijeenkomst van bijwoonden.
Beppie van Vessem is de meisjes naar van Liesbeth van Vessem en bij velen alleen bekend onder de naam van haar man, Joop den Uyl. Socialist en strijder in hart en nieren, misschien moet ik nu wel zeggen, een socialistisch strijder zoals er tegenwoordig weinig meer zijn.
Vooral mijn moeder was groot bewonderaar van Beppie, vooral om haar strijd voor de Dwaze Moeders in Argentinië. Al deze moeders die partners en kinderen zijn verloren onder het militaire bewind van Jorge Videla en zijn linker of rechterhand Jorge Zorreguieta, de vader van de koningin van Nederland. Hun wekelijkse tochten op de Playa de Mayo werden thuis besproken want mijn ouders waren het er overeens dat een bewind als toentertijd in Argentinië niet klopte.
Jaren later zat ik het afgelopen jaar meerdere keren bij een concert van de 3Js en zij speelden in het kader van hun U2 tour, elke keer het lied van de Dwaze Moeders, “Mothers of the Disapeared”. Is het dan toeval dat ik een een kringloop winkel het boek “Beppie van Vessem” vindt? Een inkijkje in het leven van Beppie, als kind, als tiener met de bedoeling om te gaan studeren. Dit ging niet door aangezien zij in 1942 een verklaring moest tekenen dat zij achter het bewind van Nazi Duitsland stond voordat ze werd toegelaten aan de universiteit. De studie werd pas na de oorlog gestart maar er moest dus wel gewerkt worden tijdens de oorlogsjaren, dus werken bij uitgeverij Querido in Amsterdam. Deze uitgeverij was in handen van de joodse Emanuel Querido, hij moest noodgedwongen de leiding in oorlogstijd overdragen aan een vriend. Dook onder maar werd verraden en in 1943 getransporteerd naar Sobibor en daar vermoord.
Tijdens Beppie’s werkzame periode bij deze uitgeverij leerde zij Joop de Uyl kennen.
In het boek gaat ze ook deze periode belichten en zien we haar als steun en toeverlaat van een van de weinige echte socialisten. Een boek met een grote link naar mijn roots.
Hieronder zien jullie nogmaals de link naar het nummer “Mothers of the Disapeared” en een vertaling van de tekst.
Middernacht, onze zonen en dochters
Werden neergemaaid en van ons weggevoerd
Hoor hun hartslag
Wij horen hun hartslag
In de wind horen wij hun gelach
In de regen zien wij hun tranen
Hoor hun hartslag
Wij horen hun hartslag
De nacht hangt als een gevangene
Uitgestrekt over bont en blauw
Hoor hun hartslag
Wij horen hun hartslag
Tussen de bomen staan onze zonen ontbloot
Door de wanden heen huilen onze dochters
Zie hun tranen in de vallende regen
