Contract voor 3 maanden en dan kijken we verder. Het moet klikken van beide kanten en gaat corona nog een rol spelen in de herfst?
Heel langzaam sluipt er twijfel binnen. Is dit wat ik wil? Voel ik me happy op de plek waar ik zit.
Aan de ene kant is het zo leuk, veel contacten, leuke werkzaamheden, ergens een spil in het web te zijn en waar nog zoveel te leren valt. Maar een kijkje achter de scherm laat ook een andere kant zien. Is het allemaal wel zo succesvol? Heeft men geen te grote broek aan? Heeft men wel respect voor het personeel en vooral de chauffeurs?
Komt dan nog een bij dat ik zo anders ben dan de rest, ik kom uit de echte wereld en het is moeilijk om 50 jaar terug te gaan in de tijd en is er de kerk die regelmatig om de hoek komt kijken. Elke dag is er meer twijfel.
Op een gegeven moment worden mijn twijfels door een oudere collega volledig gevoed. Mijn gevoel is dubbel, van boosheid en medelijden dat iemand nog deze ideeën kan hebben. Ik merk dat sinds dit moment ik voor mezelf het wel duidelijk heb. Dit wil en ik kan ik niet, zo ben ik niet groot geworden en zo sta ik ook niet in het leven. Ieder mens is gelijk en respect dwing je niet af door hoe je iemand aanspreekt maar wel dat je met passie en zakelijkheid je product kunt aanbieden. In een gesprek is na 5 seconden wel al duidelijk hoe je om moet gaan met de persoon aan de andere kant van de telefoon. Daarbij komt dan ook nog eens het gevoel dat men de werkzaamheden niet uit hand kan en wil geven en ik het idee krijg dat men daar helemaal geen tweede persoon nodig is.
Dan volgt het moment waarop ik krijg te horen dat het stopt, ik ben te duur, de reiskosten zijn te hoog en men kan niet verder, gelijk wordt gezegd dat een stagiaire goedkoper is en dat deze uit Assen komt. Ondanks dat alles wat er gezegd wordt onzin is want men wist van te voren wat ik wilde verdienen voelt het als een grote opluchting.
Ik heb er dan ook vrede mee hoe het is gelopen. Dit voelt eerder als een opluchting dan dat ik verdriet voel. De laatste weken heb ik dus ook met opgeheven hoofd volbracht en ga vol goede moed weer te toekomst tegemoet.
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
