Kerst, eigenlijk heb ik daar een dubbele mening over. Het is heerlijk om een verse kerstboom te halen en die daarna in de kamer op te tuigen. Her en de kaarsen neerzetten, amarylisbollen op de vensterbank en op tafel mooie kerststukken. Het krijgen van kaartjes maakt het feest compleet.
Maar er is ook een andere kant van het verhaal, sinds het overlijden van mijn moeder en het niet meer gezamenlijk om tafel zitten met familie. Uiteraard zit ik één dag om tafel met mijn jongste zoon, maar daar blijft het dan ook bij. Erger me dan ook behoorlijk aan de opmerkingen die ik momenteel dagelijks hoor op radio en tv, dat het alleen maar een gezellig samenzijn is met familie en dat dit dus helaas niet mogelijk is. Kom op zeg, er zijn mega veel mensen die of geen familie bezitten of waar de familie niet voelt als familie.
Wat ga je dan doen, nou hetzelfde als zovelen, er in je eentje iets moois van maken en dat heb ik dus gedaan. Niet helemaal alleen, nee met een vriendin die in een gelijksoortig schuitje zit en ook deze dagen zich zelf moet vermaken. Dus gezamenlijk op naar het Gasselterveld. Samen de bossen in net als honderden anderen. Gelukkig is het bos groot genoeg om daar heerlijk te kunnen wandelen. Zullen er nu echt zoveel mensen zijn als mij en ook geen mega familie bezitten of gewoon helemaal alleen zijn. Tuurlijk, zag genoeg mensen alleen lopen, jong, oud maar wel met idee om ook deze dagen er iets leuks van te maken.
