Ik had dus nogmaals anderhalve week vrij. Allemaal gepland rondom 4 en 5 mei, dagen waarop ik plannen had om bepaalde uitjes te ondernemen. Maar zoals zoveel dingen, niets van dit alles ging door, dus andere plannen maken en dat is mede door het schitterende weer meer dan goed gelukt. Geen concertjes of terrasjes maar heel veel wandelen in schitterende gebieden met de dames die mijn het afgelopen jaar door dik en dun hebben gesteund.
Daarnaast ben ik voor het eerst op de fiets naar Groningen geweest. Nou werk ik daar al jaren maar ik heb eigenlijk totaal niets met de stad op zich. Het is me er te druk, ik mis de frisse lucht en eigenlijk weet ik ook nooit wat ik er moet doen. Alles wat ik daar zou willen, dat kan ik ook op andere locaties vinden, die makkelijker te bereiken zijn en waar ik sneller van de ene winkel naar de andere kan want shoppen is nu eenmaal niet mijn ding.
Nu ik al weken thuis werk ga ik bepaalde dingen van mijn werk missen en dat was onder andere mijn ergo muis. Dus wat doe je in de vakantie wanneer er voldoende tijd is om daar eens heen te fietsen en hem op te halen? Je pakt de fiets en gaat voor een ritje van een dik 40 kilometer die kant op. Maar wanneer je daar dan bent, dan besluit je toch om het wat langer te maken en eens bij het theewinkeltje van YourDailyTeacup te gaan kijken, voor het eerst eens over de Grote Markt te fietsen. Daarna met de fiets aan de hand over de markt, want waar is een bewaakte fietsenstalling?
Daarna via Damsterdiep weer richting het oosten, was ik heen langs het Winschoterdiep, eigenlijk wil ik anders terug. Dus toch via Engelbert? Ja goed plan. Dus richting Meerstad een nieuwe wijk aan de rand van Groningen, veel water en te dicht op elkaar staande huizen. Maar zie dan op een bordje Lageland, dat lijkt me een beter plan. Misschien wel iets verder fietsen maar dan wel helemaal langs het Slochterdiep, door Schaaphok, Denemarken en ‘t Roegwold. Wat een schitterend gebied om daar te fietsen. De rust, de wijdsheid en stilte. Hier merk ik weer dat ik beslist geen stadsmens ben maar een kind van het platteland en hoe minder huizen er rondom me staan, hoe vrolijker ik word.
Wanneer ik dan thuis ben heb ik net geen 52 kilometer op de teller staan en dat alles zonder ondersteuning, dat geeft een heerlijk gevoel. Maar het gevoel dat ik slechts enkele minuten hoef te lopen om tussen de akkers te lopen, 5 minuten fietsen vanaf een zandafgraving waar de natuur steeds meer vrij spel krijgt, ach wat is het buitenleven toch zoveel mooier dan een benauwde stad.
