Mijn idee was om elke dag mijn kijk over de corona wereld te laten schijnen, maar ik ben daar heel snel mee gestopt. Het zou mij vreselijk depressief en angstig maken. Ik heb mijn leven weer aardig op de rails en ga het niet moedwillig weer in een negatieve spiraal laten komen. Ik heb zoals ik al eerder schreef ook bewust gekozen om de tv niet al te vaak aan te zetten en wat ik bekijk is heel selectief. Geen journaal, geen praatprogramma’s want zelfs een flutprogramma als RTL Boulevard gaat alleen nog maar over Corona. Vreemd eigenlijk want waar zijn nu de Silvie’s en Hazesjes waar ze anders minutenlang over kunnen ouwehoeren?
Ik filter nog steeds zelf mijn nieuws, ik lees de krant en bepaal zelf wat ik wel en niet wil lezen. De aantallen? Die zeggen me totaal niets, het zouden voornamelijk ouderen zijn, maar zijn deze mensen dan al ziekelijk? En waarom hoor ik niets omtrent Nederlanders die niet opgegroeid zijn in West Europa? Zijn zij sterker dan ons of vallen daar ook slachtoffers. En hoe zit het in de kampen op Lesbos en in Libanon? Daar waar miljoenen mensen boven op elkander wonen?
Maar er is ook woede bij mij, woede omdat een groot aantal zijn, die zich niet bezig wenst te houden met de regels die het RIVM naar buiten brengt. De jeugd kan ik dan misschien nog wel begrijpen, als puber ben je tegendraads en weet je alles beter, maar juist ouderen zie ik dus regelmatig dingen doen die ze niet zouden moeten doen. Lekker gezellig in een cirkel van 1 meter met z’n vieren staan kletsen, loop ik in een winkel, zie ik wederom een oudere man gezellig van links naar rechts lopen, producten oppakken en bekijken en dan weer terugleggen. Kom ik in het tuincentrum wat overigens prima te doen was, maar ik zie voornamelijk 70-plussers. Gelukkig zie ik op mijn fietstochten ook heel veel ouderen alleen of met z’n tweetjes fietsen. Genieten van de zon en het mooie weer.
Ach een vakantie in eigen dorp is zo gek nog niet.
