Via mijn bestuursfunctie bij de Historische Kring Menterwolde, leer ik natuurlijk weer allerlei mensen kennen. Leuke mensen die dezelfde passie hebben voor hun omgeving als mij, ook mensen die niets leukers kunnen bedenken dan met een schep of grondboor de grond in te gaan om zo opzoek gaan naar oude fundamenten of rivierstromen. En wat te denken van mensen die niets anders willen dan bijna lijfelijk de jaren 40-45 te proberen te voelen. Ergens daar tussen in zit ik, die graag oude gebouwen ziet en wil weten wie daar heeft gewoond maar ook erg geïnteresseerd is in de oorlog en hoe men dat hier in de regio heeft beleefd.
Via deze weg leerde ik dus Peter M kennen, bestuurslid van ‘t Nut in Noordbroek en wonende in een van de mooiste huizen van Zuidbroek. De Drostenborg aan de Uiterburen. Klik voor meer info hier. Laat deze man me nu gelijk tijdens een van de eerste kennismakingen vertellen dat hij regelmatig in China zit en ook in september weer vertrekken naar zijn zoon. Ja en dan kun je het als theezakjesverzamelaar niet laten om toch even een balletje op te werpen.
Afgelopen maandag was het zover, voor het eerst zet ik een voet over de drempel van de Drostenborg. Denk dat ik alleen de oprijlaan al een feestje vond om over heen te rijden, maar dat allemaal ter zijde. Wat ik daar aantrof op tafel was meer dan waarop ik had durven dromen. Weer fantastische zakjes en ach dan ben ik weer even dat kleine kind dat dol gelukkig is met haar kadootje. Peter, heel erg bedankt voor deze mooie zakjes. En zoals we in Groningen zeggen, bist n laiverd
