Enige maanden terug kwam ik in contact met een verzamelaar uit Argentinië, zijn vraag was of wij eens een keertje konden ruilen. Nou wil ik heel graag ruilen, maar mijn ervaringen met Argentinië zijn niet al te best. Dus voorstel om een grote ruil te maken en dan aangetekend verzenden. Ook van zijn kant was dit prima. Nou dat was dus weken lang mailen, scans bekijken. En eindelijk is midden maart de envelop zijn kant opgegaan. Begin april kwam zijn envelop hier binnen. Keurig aangetekend en echt heel mooie zakjes. Was ik dus erg blij mee.
Toen ik 3 weken na verzending nog steeds niets van hem had gehoord, toch maar eens een mail sturen, want mijn envelop moest toch ook binnen zijn. En nog steeds hoorde ik niet. Tot gisteren, eindelijk kwam er een reactie. En dan…… staat de wereld even stil en weet je weer hoe betrekkelijk alles is en dat theezakjes zo vreselijk onbelangrijk zijn. De grote overstroming van begin april heeft voornamelijk zijn stad getroffen, vele doden, huizen die onbewoonbaar zijn en heel veel schade.
Gelukkig heeft hij zich samen met zijn vriendin en 2 honden weten te redden door boven op het dak te klimmen. Zijn huis staat er nog maar is een grote bende. Zijn verzameling van 600 boeken is weg. Over theezakjes spreekt ie niet eens meer. Die zullen ook weg zijn. Wat een drama en dan maken wij ons hier druk over een stom theezakje wat beschadigd is. Nee, dan zijn theezakjes maar bijzaak en kan ik alleen maar hopen dat hij zijn leven weer op de rails krijgt.
