Je gaat vanuit het hoge Noorden niet zomaar eventjes naar Rotterdam. Het is toch een kleine 3 uur rijden. Wil ik zoiets doen, dan moet het wel heel bijzonder zijn. Maar nu kwam er iets wat bijzonder is en waar ik maar wat graag voor in de auto stap richting het westen. Marco Borsato in de Kuip, daar moest ik bij zijn en natuurlijk dacht mijn PIC (partner in concerts) Pia daar net zo over. De berichten die wij lazen tijdens de eerste 2 concerten op woensdag en vrijdag, maakten ons niet echt vrolijk. Parkeren zou een drama zijn, we zouden er naar afloop amper weg kunnen komen. Ja en wat doe je dan? Even verstandig nadenken en googlen wat er mogelijk is.
Parkeren bij Ahoy en dan met een pendelbus naar de Kuip leek ons de beste optie. Vanaf 4 uur zouden deze rijden en iedereen zou na afloop teruggebracht worden. Nou dan maar tegen 12 uur vertrekken uit Veendam en dan hadden we voldoende tijd, was een file geen ramp en dat moest ons weer lukken. Nog even overleg wie er zou rijden, de vorige keer wat het Pia naar Rotterdam dus nu zou ik rijden. Kwart over 12 was het zover en werd de lange reis gestart. Via Assen, Zwolle richting Utrecht. Tot zover geen enkele file of wegwerkzaamheden te bekennen, dit gaat super. Nu het laatste stukje nog en waarschijnlijk het minste stukje. Maar tot onze verbazing kunnen we steeds doorrijden en arriveren we nog voor 3 uur op de parkeerplaats van Ahoy.
Natuurlijk nog geen bus te bekenen, hebben we lekker de tijd om even het winkelcentrum in te gaan. Tijd voor een hapje en een drankje, Maar hier komen we niet voor, we willen naar de Kuip en zien wat er rondom het stadion te beleven valt. Dus de pendelbus in en richting Marco, helaas viel het plein rondom de Kuip ons wat tegen. Alleen maar snacks, friet en drinken. Over de prijzen spreken we niet, maar we misten gewoon de muziek. Waren we verwend afgelopen september bij Helene Fischer? Daar was een Duitse tref met bier, bradwust und fest. Ondertussen wel iets gegeten en het War Child armbandje gekocht en dan maar wat rondkijken en genieten van alles wat we zien. Maar sneller dan verwacht gaan de poorten open en mogen we naar binnen.
7 uur, het voorprogramma mag beginnen, Maan en Davina Michelle geven er beide een super optreden en krijgen het publiek al volledig mee. Wouw dit ik kicken, dat gaat nog wat worden met de grote meester himself. Nadat dan de dames zijn vertrokken en het podium een kleine upgrade krijgt, begint de band te spelen. Hier is maar een nummer mogelijk, we zijn …….
We gaan in een flow mee met al zijn heerlijke nummers, de gasten doen ons verbazen, (vooral Marcel Veenendaal gaat helemaal uit zijn dak met het nummer Young Ones). Bij Andre Hazes staat de Kuip op zijn grondvesten te trillen. Soms moet ik even zitten, om dit op me te laten inwerken. Dit is zo groots en overweldigend en Marco zelf? Die ontstijgt zichzelf en geeft de beste show weg die ik ooit van hem heb gezien. Wat?? Dit is het beste concert wat ik in al die lange jaren heb gezien. Zelfs optreden van Adele in Londen was minder spectaculair, ondanks dat daar meer dan 90 000 mensen zaten. Dit was een grote schare mee zingende en dansende menigte. Wat een feest.
Helaas is het dan toch veel te snel 11 uur, het is ondertussen donker en het vuur en de lichtshow doen hun werk. Dit is bijna niet te bevatten, wat is dit ontzettend mooi en wat hebben we hier te maken met een zanger van pure klasse. Een man die ook de jeugd een kans geeft om het grote podium te betreden. Hier zijn bijna geen woorden meer voor. Chapeau Marco, je bent en blijft de grootste.
Op mijn YouTube kanaal zijn meer filmpjes te zien van dit geweldig concert.
