Ergens oktober 2017, balen geblazen want geen kaarten kunnen bemachtigen voor Kensington in de Oosterpoort. Niet zo vreemd want de zaal is niet groot en bij een band als Kensington is dit natuurlijk gelijk uitverkocht. Maar dan komt het nieuws dat Kensington als eerste Nederlandse band de Arena gaat vullen. Nou moet het al heel raar lopen willen we daar geen kaarten voor kunnen bemachtigen. Het lukt, via de Fansingtons reeds een dag voor de officiele verkoop van start gaat heb ik de kaarten in de pocket.
14 juli 2018, vandaag is het zover, samen met Pia en ene Henriette vertrekken we lekker op tijd richting Amsterdam. Henriette, wie mag dat zijn? Een Die Hard fan die via de Fansingtons Facebook pagina opzoek was naar iemand die mee wilde gaan richting Amsterdam vanuit het noorden van het land. Kenden we haar? Nee totaal niet maar dat maakt het misschien wel dubbel zo leuk. We zitten in het stadion niet bij elkaar maar de aanloop naar deze avond maken we samen mee en we hebben er allemaal zin in.
Kwart voor 8, voorprogramma start met Marcel Veenendaal met de band Direct. Zij mogen de meute warm spelen, zoals verwacht is dit een heerlijk voorprogramma. Uitzicht is goed en geluid valt mee, de Arena heeft geen al te beste naam wat betreft geluid, het wordt niet voor niets een galmbak genoemd.
Dan is het zover, even na half 9 komen ze het podium op, hier komen we voor en voor we het weten zitten we tot over onze oren in hun show. Gelijk een aantal topnummers, prima geluid en de sfeer is goed. O wat is dit genieten, zelfs redelijk snel komt het nummer “Sorry”voorbij. O dit is zo ontzettend gaaf. Natuurlijk is er geen pauze en gaan we in een tempo door en dan slaat het programma om in een groot vuurfestijn. De massa voor ons is een springende en kolkende massa. De tribunes staan op hun kop en ik kan helemaal op gaan in deze muziek. Stevige rock net als in mijn puberjaren.
Maar plotseling wordt aangekondigd dat het om de laatste nummers gaat, o was gaat zo’n avond snel voorbij, dit mag van mij nog uren doorgaan. Maar dan komt de klapper, het allerlaatste nummer, wat kan dat nog worden, we hebben toch alles gehad? Missen we nog iets, de spanning loopt en ja hoor…….St Helena.
Beide filmpjes met dank aan Pia, voor meer filmpjes zie mijn YouTube kanaal, Tea-a-Maria. Klik hier.
