Zaterdagmorgen, kwart voor 7 stap ik in de auto om naar Groningen te gaan, de allerlaatste loodjes wat betreft het project Dr Denker. Wil er verder ook niets meer over zeggen, maar nadat vorig jaar alles mis ging wat er maar mis kon gaan, gaat nu alles van een leien dakje. Overleg met de hoofdredactie leverde al tijdswinst op, de deadline lag iets eerder dan normaal, geen enkele storing door papierbreuk of andere ongemak. Dus de vrachtwagens konden eerder vertrekken als normaal. Dit is ongekend voor deze dag.
Alle hubs zijn op tijd leeg en de bezorgers kunnen dus ook op tijd vertrekken. Zullen alle winkels ook op tijd bevoorraad zijn? Of krijg ik tientallen klachten? Het wordt half 8, zelfs 8 uur en nog geen enkele klacht. Dan een telefoontje uit Zuidlaren, daar mist men kranten, binnen 5 minuten geregeld en er gaan kranten heen. Aangezien wij ook de bezorging doen voor de landelijke kranten komt er dan een telefoontje van iemand die 250 Telegrafen mist. Ook dat is binnen enkele minuten opgelost. Zo komen er nog wat kleine dingen binnen, maar het stelt gewoon helemaal niks voor. Het gaat super. Hulde aan onze afdeling Transport en Distributie, dit is allemaal prima gegaan.
Maar dan moet ik als een speer er vandoor, de voorbereidingen voor Derde Kerstdag. Hoezo Derde Kerstdag? Zijn jullie daar in het noorden van het land een beetje vreemd bezig? Ja zeker, want wij kennen sinds enige jaren dit fenomeen in Menterwolde.
Derde Kerstdag is er de traditionele wandeling in of rondom Menterwolde. Voor de een zijn het de kilo’s van kerst weg wandelen, voor de ander een stukje cultuur snuiven. Aangezien ik daar bij betrokken ben, moet ik ook de puntjes op de i zetten, zodat ik woensdag weet wat er moet gebeuren. Maar wat ontzettend leuk, ik ga terug na het gebied waar mijn jeugd ligt. Hier liggen zoveel voetstappen en herinneringen. Verder zeg ik even helemaal niets. Na woensdag vertel ik hoe het is geweest.
