Om me zelf te beschermen en niet de verwachting wekken dat ik elke dag een blog ga schrijven, doe ik dit om de dag. Zo blijft het leuk en heb ik bijna ook altijd wel iets zinnigs te schrijven. Maar er zijn momenten waarop ik toch even van mijn standpunt moet stappen en er vandaag dus wel een blog verschijnt.
Amerika en de aanslag op Trump. Ik lees dus allerlei berichten omtrent deze aanslag. Het merendeel van de reacties heeft betrekking op een complot want dit zou hem nu goed uitkomen. Maar kom op nou, je huurt iemand in en deze persoon wordt ook nog eens doodgeschoten net als een omstander? Dan wordt er geschoten vanaf 125 meter, je raakt het oor maar een kleine beweging en het zou toch recht in zijn gezicht zijn geweest? Al deze complot theorieën gaan er bij mij niet in.
Maar de andere kant van het verhaal is uiteraard wel de reactie van ten eerste hemzelf, zijn bewaking en vooral het publiek wat er bij hem is. Ik mis de paniek en de chaos. Je gaat dan toch niet weer rustig op je stoel zitten?
Mag ik zeggen dat het allemaal een vreemde gang van zaken vindt? Wat voor mij wel duidelijk is, ik ben beslist geen fan van Trump, een narcistisch mannetje maar neerschieten is iets wat ik hoe dan ook veroordeel. Ondertussen blijf ik wel bij mijn standpunt dat 2 te oude mannen geen president meer kunnen zijn.
