Het leven kan soms druk zijn en ook wel eens hectisch druk. Afgelopen week was dan zo weekje. Uiteraard overdag gewoon aan het werk, maar ook nog veel leuke bezigheden buiten werktijd en daar hebben jullie al een aantal keren over kunnen lezen de afgelopen dagen. Maar ik wil jullie ook het verslag van de zomerreis die we elk jaar maken met de Historische Kring Menterwolde. Ik mag dan wel in het bestuur van deze club zitten, maar de mannen die dit jaar de route hebben uitgezet, vertellen niet alles, zodat het ook voor mij soms een verrassing is. Het enige dat ik wist was het museum waar we een bezoek gingen brengen. Nou was mijn eerste gedachte, niet mijn ding. Maar wat kun je daar op verkijken, want juist dit was een hoogtepunt van de reis.
We waren dus in het Openluchtmuseum in Warffum, ondanks niet eens zo heel ver weg, was ik er nog nooit geweest en wat was het een verrassing. Even volledig terug in de tijd, sommige totaal onbekend en situaties die mij totaal onbekend zijn, maar ook beelden die ik me nog wel kan herinneren, zoals de oude fietswerkplaats die ik er zag. Bijna terug in de tijd, toen de oude Dijkhuis nog een gelijkwaardige werkplaats had. En wat te denken van de huisjes met een bedstee, ik gedachten zie ik de ouwe mevrouw Stuttje er nog in liggen. Op zondagmorgen liep ik als kind altijd even bij haar langs. Ze lag al die jaren in de bedstee.
Daarna ook nog richting het monumentale kerkje van Wittewierum. Wittewierum, het thuis van abt Emo. Zijn beroemde kroniek van klooster Bloemhof, vertelt uitvoerig over het kerkje van Wittewierum en de gebeurtenissen in de regio. De huidige kerk werd gebouwd op het fundament en de pijlers van de middeleeuwse kerk. Echt een aanrader om eens te bezoeken. Tussendoor uiteraard een koffiepauze bij het haventje van Huizinge en de lunch nabij het indrukwekkende borgterrein bij Middelstum, deze heeft een rijke historie die teruggaat tot de vijftiende eeuw. Ridder Onno van Ewsum bouwde er de nog steeds aanwezige geschutstoren. De borg groeide in de loop der tijd uit tot één van de fraaiste in de Ommelanden. De borg ging verloren, maar de boerderij met schuur herinnert aan vervlogen tijden, evenals het koetshuis.
Wat uiteraard ook meespeelde was het weer, tijdens de rit was het regelmatig regen, maar zodra we op de locatie kwamen voor een activiteit wist de zon de overhand te krijgen en konden we daar ook nog eens van genieten. Op naar het reisje van 2025 en zien wat deze ons gaat brengen.
