Ik denk dat ik afgelopen maandag naar het meest vreemde concert ooit ben geweest. Ga natuurlijk best vaak naar live muziek, heb ontzettende goede optredens gezien en ook waar ik er na één keer wel genoeg van had gezien. Boomtown Rats was jaren terug een complete afknapper, Nick en Simon vreselijk en Roxeanne Hazes viel bij mij door de mand. Maar wat ik nu heb gezien, ja eigenlijk weet ik dat niet eens. Ik heb de band Sleep Token leren kennen door mijn zoon Jeroen, hij heeft het vaak in de auto en ik kan het wel waarderen. Dus toen de band ging toeren in Europa leek het mij wel wat om samen met Jeroen heen te gaan.
Nou ik heb het geweten, blijkbaar lagen de die hard fans al uren in een rij te wachten want toen we ruimschoots op tijd arriveerden stond er al een mega lange rij, velen voorzien van warmtefolie of dekens. Nou wij besloten toch om ff rond te wandelen en ergens te gaan eten. Ondertussen werd de rij alleen maar langer en langer. Zou er een tof plekje voor ons zijn op de tribune? Op een gegeven moment moesten we dus ook maar aansluiten in de rij waarbij ik me gelijk hoogbejaard ging voelen. Stond me toch echt tussen kinderen, maar later zou blijken dat er toch nog wel wat meer “bejaarden” aanwezig waren.
Na een waardeloos voorprogramma waarbij de zanger zich wel erg geweldig vond, de meid regelmatig vals zong en de drummer blijkbaar zijn eigen veel te hard feestje vierde was het rond negen uur dan eindelijk tijd voor Sleep Token. Gehuld in een vreemd gewaard, masker en iets wits om zijn benen stond daar eindelijk iemand op het podium. Ergens tussen rook en lichtshow was er een drummer te zien en een enkele keer nog wat gespuis. Ik ga er maar vanuit dat het de zanger was die ik zag, interactie met publiek was er niet, door masker was niet duidelijk of hij zong of alleen was rondtrekkende bewegingen maakte op het podium of dat het wellicht gewoon een totaal ander persoon was. De lichtshow was geweldig, dit heb ik nog niet vaker zo ontzettend goed gezien, de muziek op een enkel nummer na ook geweldig. En toch blijf ik me afvragen waar heb ik nu naar gekeken.
Het einde kwam net zoals de gehele show, abrupt tot een einde, nog een vage buiging en dat was het. Ben super blij om dit te hebben meegemaakt maar heb geen enkel verschil gehoord met een cd van hun. Eerlijk gezegd heb ik toch liever iemand op het podium staan en het publiek betrekt bij de show.
