Waren alle pubers in de jaren zeventig niet massaal een beetje verliefd op deze mooi-boy? Zelfs oudere dames vonden dit wel een schatje. Ik kan me niet alles meer herinneren maar ook mijn vriendinnen en ik waren idolaat.
Eentje was in onze dromen met hem en de anderen hadden allemaal een van zijn clubgenoten uitgekozen als man van onze dromen. Wie bij wie hoorde weet ik dus niet meer exact maar Ineke hoorde bij Johnny, Marieke bij Tscheu en ik vond Frank wel een lekker ding. Ach onbereikbare puberliefde. Maar er waren meer, Pim, Barry, Johnny en de man die nu het aardse leven heeft verlaten Johan. Pia, Anneke, Bertha en Marjan zouden bij een van hun horen. Zelf zullen ze dit misschien volledig vergeten zijn net als mij maar wanneer je dan hoort dat de mooiste van allemaal is overleden, dan komen er weer beelden terug uit de begin jaren zeventig. Als meisjes van een jaar of 13-14.
Toen mijn ouders ooit gingen verhuizen vanuit mijn ouderlijke woning naar het centrum van het dorp, toen kwamen er plakboeken vol met jeugdidolen tevoorschijn en mijn schoolagenda’s. Ik was ondertussen moeder van een kleine en zwanger van de tweede. Wat moest ik er mee? Nou maar één ding, op de brandstapel waar zoveel dingen werden opgegooid.
Nu vele jaren later, ach wat zou ik nog graag eens al die plakboeken met de meest onzinnige teksten doorlezen, de foto’s met tientallen hartjes, de entreekaartjes van voetbalwedstrijden, wanneer ik samen met Marieke en haar buurjongen Bram naar een wedstrijd van Ajax ging. Mijn jeugd, alles is verdwenen maar komt zo nu en dan naar boven drijven.
De mooiste van het stel is niet meer!
