Wie had vorig jaar omstreeks deze data kunnen denken dat er echt een oorlog zou uitbreken en dat we als Nederland er ook mee te maken zouden krijgen. Ondertussen weten we beter, de troepen van Poetin zijn de grens overgestoken maar de troepen van Zelenski houden nog altijd stand. Alleen zijn er zoveel onschuldige slachtoffers gevallen en wat te denken van al die jonge soldaten die gedood zijn of voor hun leven getekend. Ondertussen zijn we dus één jaar verder en wonen er duizenden gevluchte Oekraïners in ons land, allemaal mensen die er vanuit gingen dat ze binnen enkele weken of maanden weer terug zouden gaan naar hun eigen land en dat er geen sprake meer zou zijn van oorlog en onveilige situaties.
Maar de werkelijkheid is zo anders, de oorlog blijft maar voortduren, al die gevluchte mensen zitten hier nog steeds, velen hebben hier werk en proberen er het beste van te maken, alleen wil het merendeel nog steeds terug.
Al zijn we niet betrokken bij de gevechten, toch hebben we hier in Nederland wel degelijk te maken met alles omtrent de situatie op enkele duizenden kilometers. De energie prijzen stegen tot ongekende hoogtes en ook de prijzen van ons dagelijks voedsel is gigantisch gestegen, voor velen zijn vele producten zijn onbetaalbaar. Gelukkig dalen de prijzen voor energie en benzine weer enigszins, nu ons dagelijks eten nog. Of blijven we dit houden?
