Het leven kan soms zeer complex zijn. Sinds enige weken weet ik daar alles van en kan er alleen zijn maar heb geen invloed op de toekomst in het gebeuren. Afwachten dus. Denk je dat je daarmee wel voldoende aan je hoofd te bezitten, komt er dus het onverwachts overlijden van mijn zus bij. Maar dan blijkt een mens ook sterk te zijn want ook dat ga je verwerken en blijkt je hoofd nog ruimte te bezitten voor dit drama. Heb dus blijkbaar wel het nodige geleerd van Johan en Antien, de eerste om mijn leven op de rails te krijgen door het gemis wat er dagelijks was en de tweede door mij emotie te leren omzetten naar muziek. Door alles wat er nu speelt kan ik met deze beide handvaten mijn weg goed vinden in deze onzekere tijd.
Maar er moeten ook slingers worden opgehangen, het leven komt je niet aanwaaien en dat probeer elke dag te doen. Nu ik (tijdelijk) zonder werk zit betekend dat niet dat ik zit te treuren, ik geniet elke dag voor 100%. Is het de ene dag op de fiets, dan is het wandelen, kan ik uren in mijn theezakjesverzameling bezig zijn of duik lekker stilletjes op de bank met een goed boek en sinds enige maanden dus met mijn aanlopertje Poes. Alleen de meest fijne manier om te genieten van het leven is voor mij altijd weer live muziek. Voor mij geen concerten van honderden euro’s maar soms simpelweg een kleine live band in een kroegje.
Alleen was het gisteren weer wat groter, het werd een avondje Erwin Nyhoff met een tribute aan Elvis. Uiteraard weer op de eerste rij samen met Pia en wat hebben we genoten. In een meer dan tweeënhalf uur durende tijdreis door het brede oeuvre van Elvis. De zaal zat tot aan de nok vol en toch is het dan zo jammer dat je vaak moet uitleggen waar je heen gaat. Erwin Nyhoff is misschien wel een van de meest ondergewaardeerde zangers van ons land. Ga echt eens kijken wanneer hij in de omgeving optreedt. Hieronder enkele opnames maar op mijn YouTube kanaal staan er nog veel meer. Geniet zou ik dus zeggen, hang de slingers gewoon thuis op, ook al ben je nu alleen thuis.
