Het werkeloos thuis zijn heeft ook zo zijn voordelen. Heerlijk winter weer met een zonnetje trekt me naar buiten om te wandelen en te fotograferen. Dit keer een wandeling in eigen dorp en eigenlijk in de achtertuin van mijn ouderlijk huis. Alleen is er van de vroegere situatie totaal niets meer te zien. Achter de huizen ligt een bosrand en daarachter een groot industrieterrein. Nou begrijp ik best dat dit een toplocatie is zolangs de A7 richting Duitsland, maar jammer is het wel. Het land van Krans, Engels, Zuidema, Toxopeus en Kramer is niet meer. De boom aan het beekje wat er stroomde en waar mijn moeder waterplanten ophaalde voor de vissenkom in allang verledentijd. Windmolens kijken nu uit over bedrijven. Aantal bedrijven zijn volledig gericht op vervoer naar Scandinavië en maar ook bedrijven in kunststofkozijnen, vlees, kantoormeubelen, sokken en diverse andere hebben deze locatie gevonden. Mooi gebied om te wandelen? Nee eigenlijk niet maar met een fotocamera zie je toch altijd wel weer iets wat we de moeite waard is.
Gewoon dus een kijkje in het winterlandschap op een industrieterrein.
Toch nog mooie foto’s.