Soms kan ik ontzettend jaloers zijn op mensen die gewoon een heerlijke dag in een boek kunnen zitten te lezen, uren series kijken via Netflix (moet er trouwens zelf niet aandenken) of andere bezigheden doen die niets met verplichtingen te maken hebben. Ondanks dat ik nu al meer dan 1 week weer thuis zit zonder baan, heb ik het drukker dan ooit. Ivm de schade aan de auto door eerdere genoemde steenmarter van mijn zoon is het deze week al eens naar de Eemshaven brengen, kerstboom optuigen daarvoor dus eerst op zolder alles bij elkaar zoeken en ondertussen zie je ook duizend andere dingen, wat kasten opruimen, tijd voor een langer telefoongesprek met iemand die je niet zo vaak ziet. Ondertussen met bedenken dat ik ook nodig een afspraak moet maken om bij een vriendin te gaan koffiedrinken, maar niet weten wanneer er tijd voor is. Dan nog weer opzoek naar nieuwe uitdagingen en zo vliegen de dagen voorbij.
Lig ik eindelijk op bed met de hoop om nog heerlijk een uurtje te kunnen lezen, nou mooi niet, want dan begint het piekeren over mijn gezondheid die me weer enigszins in de steek laat, het zoeken van een baan en het verwijt dat er op mijn bordje kwam te liggen ivm een familiekwestie. Maar ook het kijken naar de toekomst kan me angstig maken. Soms is de wereld gewoon even heel zwart op de momenten dat je niets hebt te doen.
Zo belanden we dus in een cirkel, want de volgende dag is weer erg druk, geen tijd om ergens over na te denken. Eerst “even” naar het archief van de Historische Kring Menterwolde, wanneer ik thuis kom zal de wasmachine wel klaar zijn en omdat we zuinig met elektriciteit moeten omgaan, de was niet meer in de droger maar op zolder (voor zover het kan), even de afwas aan de kant, er komt nog iemand langs die een klusje voor me doet, mail van UWV controleren, aantal keren de bedoeling hebben om theezakjes post af te handelen, maar steeds komt er weer iets tussen. Dan wordt het tijd om gereed te staan, ik word opgepikt om naar de garage te gaan, auto van zoonlief is voorzien van nieuwe leidingen, hopelijk steenmarterproof en kom ik thuis dan is het weer donker. Er is weer een dag voorbij gevlogen waarop ik geen tijd heb gehad voor mezelf en de dingen die ik juist deze weken op de planning had staan nu ik thuis ben.
Kijk nog even naar buiten, zie de tv bij de buren, deze stond vanmorgen om 8 uur ook al aan en nog steeds wordt er gekeken. Ben ik jaloers op iemand die daar de hele dag de tijd voor heeft of zie ik dat eerder als zielig en heb medelijden dat iemand zijn leven zo doelloos kan indelen?
Afbeelding van Clker-Free-Vector-Images via Pixabay
