Deel vier omtrent de Valerie Lane is gelezen. Wat weer een heerlijk boek die je meeneemt naar in de sfeer van dit leuke straatje in Oxford. Hier neemt Susan van het wolparadijs ons mee in haar wereld die bestaat uit wol, breien, hond Teddy en het geheim wat ze met zich meedraagt. Een geheim wat zelfs haar vriendinnen uit de Valerie Lane niet kennen. Maar haar geheim heeft wel te maken met haar overtuiging dat ze nimmer meer verliefd wil worden. Haar liefde geeft ze alleen aan hond Teddy.
Op zekere dag komt vlak voor kerst er een vrouw in de winkel die haar vraagt of ze misschien een baan heeft voor haar. Helaas heeft ze deze niet want het werk in de winkel kan ze prima in haar eentje af maar zonder haar eerder te hebben gezien voelt Susan een klik en ze biedt toch een tijdelijke baan aan. Ze kan helpen bij de jaarlijkse kerstmarkt. Omdat Susan naast haar werk ook zeer actief is bij de plaatselijke daklozenopvang heeft ze veel contacten met allerlei mensen, zo ontmoet ze dus enkele dagen voor kerst een bijzondere man, hij speelt gitaar en zingt te samen met de daklozen. Wanneer hun blikken elkaar ontmoeten geeft dat bij haar een bijzonder gevoel, een gevoel dat ze al jaren wegstopt. Maar wat een toeval, tijdens de kerstmarkt is deze man ook in haar straatje aanwezig en blijkt dan ook nog eens de broer van haar nieuwe medewerkster Charlotte te zijn.
De avond voor kerst wordt gevierd met al haar vriendinnen uit de Valerie Lane, de vaste bezoekers van hun woensdagavond bijeenkomsten, wat aanhang en uiteraard ook Charlotte, haar kinderen en broer. Gaat er dan toch iets moois opbloeien tussen Susan en Stuart?
Toch is Susan tijdens kerst alleen, want het blijkt toch dat Stuart niet verder wil en wat heeft Tobin van de bloemenzaak daarmee te maken. Komt alles dan nog goed voordat de klok het nieuwejaar in gaat luiden?
