Zoals jullie regelmatig hier kunnen lezen, ben ik een liefhebber van boeken en lees ik veel. Maar ik lees dus weinig gedichten en toch kom ik zo nu en dan de meest fantastische tegen. Een van mijn favoriete groninger schrijvers is Henk Puister, hem ken ik ook al jaren en in mijn BV Veendam tijd spraken we elkaar ook zeer regelmatig. Onder andere over zijn opa en oma, zij woonden ooit op de watermolen in Zuidbroek en als kind kwam ik daar vaak.
Henk is dus een echte Grunniger en schrijft boeken, muziek en gedichten. Helaas treed hij weinig op want eigenlijk moet je zijn vertelsels gewoon uit zijn mond horen.
Afgelopen week schreef hij een gedicht met als titel:
Help – k zit in nood
Mit dien laange bezzemstoal
as draaigend woapen
verjagst doe mie uut huus
en uut mien aigen bèr.
Ik vlucht veur t gevoar
en k vroag mie of: is t nog vèr?
Mien laive tied:
mag ik in Ter Oapel sloapen?
Het huis is tijdens de aanleg van de A7 verdwenen en ergens tussen verdwaald groen stond nog altijd de watermolen maar toen enige jaren terug het grote klaverblad A7/N33 werd aangelegd moest ook dit wijken voor het vele verkeer.
Henk bedankt dat ik dit gedicht hier mocht plaatsen.
Foto’s bovenste B Hut, Erfgoedpartners, www.groningermolens.nl
Hier heb ik ook gewoond als klein meisje. Mijn zusje is hier geboren. Helaas leeft ze niet meer.
Dan is het dubbel zo fijn om hier deze foto’s voorbij te zien komen.