Na enige weken “vakantie” is de werkelijkheid nu toch echt begonnen. Ik ga om me heen kijken wat voor toekomst mogelijkheden er zijn en vooral wat ik zelf graag zou willen. Nou ben ik daar eigenlijk heel erg duidelijk in, ik zie mezelf maar een paar richtingen op gaan waarvan er 2 zijn die ik wel heel erg graag wil. Daar laat ik nog niet zoveel over uit. Eerst maar eens zien of in deze richtingen ook werk te vinden is en of er überhaupt iets betreffende deze banen in het noorden te vinden is. Ik zou het liefst iets vinden op maximaal 30 autominuten vanaf mijn huis, het liefst niet in de stad Groningen (ik ben een buitenmens en heb totaal niets met de drukte van de stad) en het zou ook wel erg leuk zijn wanneer ik ook nog eens op de fiets zou kunnen.
Afgelopen donderdag dus een grote stap gezet, ik ben naar de banenbeurs in Groningen geweest. Eén ding is me gelijk erg duidelijk geworden, banen in de zorg zijn er voldoende. Schiet ik weinig mee op want daar ligt totaal niet mijn passie. Ik ben een mensenmens zoals men dat noemt, ik wil praten, beslissingen nemen en me fijn voelen. Dus gespreken gehad met het IND omtrent Ter Apel, dit verdient geen nadere uitleg, maar ook met Easy Toys en een aantal uitzendbureau’s. Eigenlijk ben ik daar best positief weggekomen, beslist nog geen uitzicht op een baan, maar we mogelijkheden gezien die dichtbij me liggen qua werkzaamheden. Maar wat vooral belangrijk is, ook duidelijkheid voor wat ik beslist niet wil.
Maar nog steeds eerst goed om me heen kijken voordat ik überhaupt een beslissing ga nemen. Haastige spoed is zelden goed.
Het is zeker goed te weten wat je niet wilt.