Wat een veel punten opleverend scrabble-woord zou dit zijn. Maar ik ben niet van de spelletjes maar wel van het wandelen en afgelopen zaterdag was het weer een tijd om dit fantastisch gebied te doorkruisen. Startend bij de camping en eerst een stuk bos, maar eigenlijk kom ik niet voor het bos maar voor alles voorbij de uitkijkpost. Wat een schitterend stuk natuur en wat ik dus heel erg mooi vindt is de rust in dit gebied. Enkele fietsers, wat hardlopende mensen en daar blijft het vaak bij. Ondanks dat je er heerlijk kunt wandelen kom alleen in het bos nog een wandelaar tegen maar verderop heb ik ze niet gezien. Waar wandelt Hoogezand?
De Westerbroekstermadepolder en de Kropswolderbuitenpolder liggen in het stroomgebied van de Hunze, de rivier die ooit van Drenthe naar de Waddenzee stroomde. Vroeger stonden de oevers van de omliggende graslanden vaak onder water. Het Zuidlaardermeer en de Hunze traden namelijk regelmatig buiten hun oevers en een groot gedeelte van het land was dan drassig en moerassig.
De mens wilde het land bewonen en bewerken. Ze verlaagden het grondwaterpeil en legden dijken aan. Zo werd het land geschikt voor veeteelt en akkerbouw, maar er kwam een einde aan de wisselende waterstanden, de zogeheten natuurlijke dynamiek. En daarmee verdwenen veel soorten (water)planten, vogels en vissen. Het Groninger Landschap brengt deze dynamiek nu voor een deel weer terug.
In de Westerbroekstermadepolder en de Kropswolderbuitenpolder hebben veeteelt en akkerbouw sinds 2003 plaatsgemaakt voor ‘natte’ natuur. Er broeden nu weer zeldzame vogelsoorten, zoals de Steltkluut en de Geoorde Fuut. Ook zijn de polders zo ingericht dat er in geval van nood veel water geborgen kan worden, zodat de inwoners van de stad Groningen droge voeten houden.
Om de beide polders open te houden, laten we er Koniks (wilde paarden) en Schotse hooglanders grazen. Zij zorgen ervoor dat bomen en struiken geen kans krijgen om te groeien. Er zijn plekken waar de dieren niet bij kunnen. Daar pakken de grotere struiken en bomen wel hun kans. Juist hierdoor ontstaat er een heel gevarieerd landschap en dat zorgt weer voor een grotere biodiversiteit: meerdere soorten planten en dieren.
De Kropswolderbuitenpolder is sinds de omvorming tot ‘natte’ natuur één van Nederlands grootste slaapplaatsen voor de rietgans. Met duizenden strijken ze ’s winters neer om hier de nacht door te brengen. De grote groepen ganzen en eenden werken als een magneet op andere vogels. Zo zijn de zeearend, de slechtvalk en de visarend hier, op zoek naar een heerlijk maaltje, al vaak waargenomen.
Voor wie eens wil genieten van een bezonder gebied is dit dus een echte aanrader.
Je schrijft zo wervend over dit gebied, dat ik direct zin krijg hier naar toe te gaan. Wellicht is “Natuurmonumenten” geïnteresseerd. 😉 Ik wist al dat je prachtig kunt fotograferen, dit zijn prachtige foto’s. Overigens is de foto van het Slochterbos ook geweldig. Dank je wel.