Ergens midden jaren 70, puber en samen rondkijkend met vriendinnen naar alle mooie gozers die er in het wild rondliepen. Ach wat kun je soms een heimwee hebben naar die tijd. Zelfs voetbal vond ik mooi. Nou ging het niet zozeer om het voetbal in het algemeen, nee het ging om 1 club en 2 spelers. Ajax, Johnnie Rep en Frank Arnesen. Hoe raar kan het dan in het leven lopen want als ik heb dus helemaal niets met Ajax, voetbal vind ik op z’n tijd nog altijd leuk maar dan in het algemeen om een leuke wedstrijd te zien ipv dat het om een club gaat.
Sinds langere tijd stond er bij mij een boek op de ereader over Johnnie Rep, deze moest ik altijd nog een keer lezen. Was toch eigenlijk wel benieuwd wat er van dit mooie ventje terecht was gekomen. Maar er zijn zoveel meer boeken die me aanspreken dat dit boek dus ongelezen bleef. Tot afgelopen week. Na het lezen van een vreselijk boek over Mengele moest er even wat luchtigs worden gelezen. En afwisselen maakt het lezen leuk. Dus eens even kijken wat voor leuks er nog was. Ja hoor, het werd tijd voor het boek Johnnie Rep, Buitenbeentje. Nou weet ik wel dat mijn boek gerelateerde volgers graag willen weten wat ik van dit boek vond en daar een leuke recensie van verwachten, maar helaas dat gaat hem niet worden. Ik heb het boek uitgelezen in de hoop dat ik nog kreeg te lezen wie de persoon Rep is en wat hij heeft bereikt in zijn leven. Alleen zijn we niet verder gekomen dan een boek over zijn vele veroveringen op het gebied van vrouwen, zijn veelvuldig bezoek aan de dames van plezier, zijn wens dat het boek Hoeren en Snoeren zou gaan heten. En als laatste zijn gebruik van alcohol. Na het dichtslaan van de laatste pagina, was ik van een ding zeker: Dit is het meest waardeloze boek wat ik ooit heb gelezen. Kan dus heel kort zijn in mijn recensie: Waardeloos en zonde van de tijd om aan dit boek te beginnen.
