Het wordt tijd voor een update maar nog meer wordt het tijd voor duidelijkheid. Sinds we in augustus 2020 kregen te horen dat NDC Mediagroep werd overgenomen door het Belgische Mediahuis wisten we ook gelijk dat er grote wijzigingen zouden plaats vinden. Toen de per 1 januari de overname daadwerkelijk een feit was begon het ook gelijk te rommelen binnen het bedrijf. Een nieuwe directeur, poppetjes die zich eerst nog wat stil hadden gehouden werden nu opeens heel zichtbaar. Oei, oei wat zou ons dit allemaal brengen. In de krant merkten we al heel snel een mega verandering. Een hele pagina over Goede Tijden, Slechte Tijden. Zal dit onze toekomst worden, kopie nieuws uit de Telegraaf? Dat kan toch niet, straks AJAX op pagina 1 van het sportkatern en FC Groningen op 5?
Nu bijna 1 jaar verder kan ik zeggen, nee dat laatste is niet gebeurd, maar er staat wel veel meer landelijk nieuws in de krant als voorheen. Jammer. Maar we moeten op de kleintjes letten.
In het voorjaar kregen we wel te maken met een kaalslag. Alle vertegenwoordigers, zowel inside als outside kregen ontslag. De functies werden opnieuw omschreven en men kon gaan solliciteren. Meer dan 70 collega’s in onzekerheid want amper de helft zou kunnen blijven in een nieuwe functie. Helaas hier kwam de eerste domper. Men ging er vanuit dat bijna iedereen wel zou solliciteren, dit was een grote misvatting want het grootste deel hield het voorgezien en nam de oprotpremie mee en vertrok. Oeps, dit is heftig. Een aantal werd weer aangenomen, sommige die jaren hadden gewerkt voor het bedrijf gingen toch solliciteren maar werden afgewezen. Dus 2x een klap in je gezicht.
Maar in september zou de nieuwe sales organisatie staan en dit moest worden gevierd met een feestje. Ook wij als afdeling Traffic zouden daar bij moeten zijn want zonder Traffic zou de afdeling Sales niet kunnen bestaan. Na maanden thuiswerken eigenlijk best wel fijn om de collega’s weer een te zien. Maar de ontslagspook zweefde natuurlijk ook boven het feestje. Ja, want de afdeling Traffic is nog helemaal niet zeker van hun baan. Donderdag feest en zien we elkaar allemaal live. Het kan en mag allemaal. Op de daaropvolgende maandag hebben we een online teamoverleg, ja ineens moet alles weer online gebeuren. Veiligheid staat boven alles.
Pats, boem, daar komt de klap. Zonder blikken of blozen wordt even gezegd dat onze afdeling van 15,8 fte naar 8 gaat.
Dat komt binnen en iedereen is stil. Dat er wat zou gaan gebeuren was zeker maar dat het zo heftig zou zijn dat hadden we niet verwacht. Specialisten verdwijnen, iedereen moet alles kunnen. 2 functies binnen het team blijven bestaan en deze mensen zijn verzekerd van hun baan maar vallen we onder de 8 fte die er over gaan blijven. 2 mensen worden overgeplaatst naar een andere afdeling waar enige maanden terug al de nodige klappen zijn gevallen. Maar dan nog wordt het een slijtage slag.
Zijn er nog vragen, nee amper, dit moet even bezinken, dan beeindig ik nu dit online teamoverleg en weg zijn de heren.
Zoveel vragen, zo onzeker, het enige wat we weten het voorstel gaat nu richting de OR. Ja en deze is dan net opnieuw gekozen, daar komt dan nog de herfstvakantie bij en daarna zullen ze zich er over buigen.
En afgelopen week kwam er eindelijk weer een teken van leven. De OR heeft vele vragen en heeft dit neergelegd bij de directie. En zo zijn we bijna 1 jaar verder. 1 jaar van onzekerheid, onduidelijkheid en een onbestemd gevoel. Hoelang moeten we nog wachten?
