Mei 2020, bij de Historische Kring Menterwolde zou het hele jaar 2020 in het teken staan van 40-45 en de daarop volgende bevrijding. Helaas kregen ook wij te maken met corona en is er amper iets doorgegaan. Voor de lockdown nog een lezing van Wim Rozema, in de nazomer mochten we nog een lezing houden van Sipke de Wind, maar onze zomerreis, filmavond en de klapper de lezing van Frank Krake omtrent het boek De Laatste Getuige, dit alles ging niet door.
Na diverse keren uitstellen, was het afgelopen donderdag dan eindelijk zover en kwam Frank vanuit Hengelo richting Zuidbroek. De lat lag hoog, hoeveel publiek zou er komen en wat zou hij gaan vertellen? Zou hij het verhaal vertellen zodat het boek niet meer gelezen hoeft worden of zou hij een tipje van de sluier oplichten en menigeen het boek willen lezen.
Iedereen mag zijn menig hebben, maar zelf vond ik dit precies zoals een lezing omtrent een boek moet zijn. Je moet kleine stukjes vertellen maar men moet nieuwsgierig worden naar het complete verhaal. Een lezing omtrent een boek is natuurlijk totaal anders dan een lezing omtrent een onderwerp waar geen boek bij betrokken is. Ondanks dat ik het boek natuurlijk heel goed ken, was het een schitterende lezing en voor mij een van de beste die ik sinds mijn toetreding in het bestuur hebben gehad. Of kwam het omdat dit onderwerp mij veel meer aansprak dan een lezing over het ontstaan van het gebied waarin we wonen. Smaken verschillen uiteraard.
Sinds ik vorig jaar in Neuengamme ben geweest, ondertussen vele boeken heb gelezen over dit kamp, dit boek een van de beste vond die ik heb gelezen, kwam het verhaal waarvan hij tipjes van de sluier op heeft opgelicht wederom geraakt. Alleen al het einde dat Wim 75 jaar na het einde van de oorlog toch nog in de buurt van Neuengamme is overleden. Dat raakt toch elk mens?
Lees hier nog mijn review omtrent dit boek https://www.tea-a-maria.nl/2018/06/19/de-laatste-getuige/
