Is het ter Laan of ter Loan? Is het paars, poars of sangen blaauw? Dit zijn enige van de vragen die ik afgelopen middag kreeg te horen tijdens een bijeenkomst ter gelegenheid van de 150ste geboortedag van K ter Laan. Of moeten we het hebben over zijn voornaam? Is het Kornelis, Knelis, Kees of toch Klaas. Een man met vele gezichten en vele namen. Maar als echte Grunniger, zegn wie”Knelis ter Loan”.
Namens de Historische Kring Menterwolde mocht ik aanwezig zijn bij deze herdenking en dat was eigenlijk best bijzonder. Een man die zoveel heeft betekend voor het Gronings maar ook socialist was in hart en nieren. Eerst schoolmeester in oa Noordbroek, waar hij ook zijn vrouw Ida vond, daarna via diverse plekken zelfs naar Den Haag. Daar werd hij het eerste socialistische raadslid en kwam via die weg zelfs in de landelijke politiek. Tot 1937 zal hij namens de SDAP in de kamer zitten. Ondertussen was hij burgermeester geworden in Zaandam.
Nu zou je denken, deze man heeft het druk genoeg, want ondertussen waren er ook 3 kinderen en toch bleef deze man zijn geboortestreek trouw en heeft er een 80 tal boeken geschreven, waaronder natuurlijk het meest belangrijke Groninger boek, het “Nieuwe Groninger Woordenboek.” “Het” boek wat mijn inziens in elke Groninger Boekenkast zou moeten staan.
Na de herdenking via het Stenenmuseum waar een expostie van Boelo Bats met en over de boeken van ter Loan worden tentoongesteld, worden we nog uitgenodigd voor een wandeling door Slochteren en langs de plekken die voor hem zo bepalend zijn geweest. Op de Driesprong, waar hij in 1951 een beeld kreeg, op deze plek had hij zijn politieke voorkeuren uitgedragen naar de menigte. Daarna richting de Groenedijk, de plek waar hij is geboren en zijn jeugd doorbracht. Langs de locatie van zijn lagere school en door het “Leutje Bos” terug naar de Borg. Al die plekken waar Knelis ter Loan ook ooit zijn stappen heeft gezet, daar loop ik nu in een bont gezelschap van liefhebbers van de Grunniger Toal.
