Afgelopen zaterdag was het tijd om mijn bloeiende fuchsia’s te kortwieken en ze in de winterstalling te doen. Normaal doe ik dit rond 17 oktober, makkelijk te onthouden als de datum waarop mijn moeder jarig was. Nu een volle maand later en eigenlijk was het nog steeds niet nodig want nachtvorst hebben we hier in het noordoosten van het land nog steeds niet gehad. Maar ergens moet je toch een besluit nemen en de planten naar binnenhalen maar het doet dan pijn om zo veel bloemen en knoppen weg te knippen. Helaas het is niet anders.
Terwijl ik dit doe denk ik aan enkele jaren terug, ander huis andere mogelijkheden om de planten te laten overwinteren. Kelderraampje open en de potten werden me aangegeven en kwam mooi aan de zijkant van de kelder te staan. Amper omkijken naar. Nu gaat een gedeelte in het schuurtje en hangt aan het plafond. Dit kan prima, zolang we maar niet beneden de min 3 komen. De rest gaat op zolder en dat is en blijft een moeilijk verhaal. Het ene jaar lukt het me om een groot gedeelte te overwinteren en het jaar er op wordt het niets. Te warm en te licht. Jammer genoeg is er geen andere mogelijkheid.
Maar toch is dit geen reden om te stoppen met het zelf overwinteren van planten. Niets is makkelijker om in april een goede fuchsiakweker te bezoeken en nieuwe stekken te kopen, maar dat geeft niet dezelfde voldoening dan het zelf overwinteren van de planten, net als de dahliaknollen. Dus is alles weer in huis en gaan we ze met liefde de winter doorhelpen om straks in mei weer mooie planten te kunnen laten zien.
Foto’s gemaakt op 21 november 2020.
