Vrijdagmiddag, 16.00 uur, mijn lange werkweek zit er op en eigenlijk ook weer niet, we eindigen deze week met iets leuks, we gaan namelijk met z’n allen deelnemen aan een pubquiz. Ja ik zeg het goed, met z’n allen. Tenminste dat is de insteek van de organisatoren van deze pubquiz dat we in coronatijd, nu we elkaar amper nog zien, we toch even wat leuks gaan doen met z’n allen. Nou vergeet het maar. Van mijn directe collega’s in Groningen doet er wel geteld 1 mee. De rest is niet aanwezig in de live stream.
Nu is het natuurlijk voor de meesten een vrije dag en zullen er wellicht andere bezigheden in de agenda staan maar beetje collegialiteit kan toch in deze vreemde tijden toch geen kwaad. Ook ik had iets in de agenda staan maar dat kan best een dag later, zonder na te denken doe ik gewoon mee aan de pubquiz. Even iets anders, even lachen met het team waar ik in zit, beetje dom ouwehoeren, gewoon even een onderbreking van de laatste maanden. Het is namelijk allemaal prima te doen om thuis te werken, maar op de een of andere manier ben je het ritme kwijt en kan ik er amper bij dat ik tzt weer elke morgen om half 8 in de auto moet stappen naar Groningen en pas tegen 5 uur weer thuiskom. Het lijkt allemaal zo vreselijk lang geleden dat we nog een “normale” werkweek hadden. En komt een “normale” werkweek er ooit weer of is het straks gedeeltelijk thuiswerken?
De tijd zal het leren maar ik ben eerlijk dat ik best wel een aantal collega’s mis.
