Wat is het een heerlijk weertje voor mijn fuchsia’s, niet al te zonnig, zo nu en dan een natuurlijke bui op hun kop en dan heb ik ook nog eens meer aandacht voor al mijn fuchsia’s. Wanneer ik even pauze neem dan loop ik vaak even naar buiten met een kop thee en kan ik gelijk de dode bloemen en zaadknoppen verwijderen. Wanneer je dit regelmatig doet zodat er geen dikke zaadknoppen verschijnen, blijft een fuchsia tot ver in het najaar bloeien.
O wat hou ik toch van deze plant en dan vooral de mooie dubbele exemplaren. Wanneer ik deze schitterende bloem zie dan kan ik dromen van een klein boerderijtje met een keur aan fuchsia’s. Ieder mens mag toch dromen? Dan zou ik nooit in een nieuwbouw huis wonen en al helemaal niet twee onder één kap. Dan droom ik van een leuk klein huisje, waar zelfs ik met m’n 1,59 bij de dakgoten kan komen, waar nog een waterput zou zijn en wellicht een stokhok. Daarin zou ik dan gelijk mijn eigen theewinkeltje beginnen. Ik zou een kas willen bezitten waar ik in de winter mijn planten zou kunnen overwinteren. En mocht ik dit financieel allemaal kunnen behappen en nog wat overhouden, dan zou stoppen bij de krant. Ik zou mijn droom van dat boerderijtje verder uitbreiden met een high tea locatie waar men in de zomermaanden kan genieten van rust en ruimte, waar men gewoon mag bivakkeren met een boek om de hectiek van onze maatschappij te vergeten.
Maar zijn dromen dan bedrog? Geen idee. Ik koop dus elke maand braaf een lot van de postcodeloterij. Wellicht gaat de straatprijs ooit nog eens hier vallen en heb ik Gaston aan de deur. Helaas ga kom ik deze maand niet verder dan een koffer.
