Johan Derksen en mij

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, ik ben fan van Johan Derksen. Zijn droge humor, kijk op de wereld en zijn liefde voor bluesmuziek maken hem tot een man waarmee ik wel eens aan de bar zou willen zitten. Voor alle duidelijkheid, dat beschuitje en alles wat daarbij hoort is niet mijn bedoeling.

Met grote belangstelling heb ik dus de afgelopen dagen het hele gedoe rondom zijn opmerking over zwarte piet en Akwasi gevolgd. Wanneer je het programma zoals ik zeer regelmatig kijkt dan weet je dat hij verre van een racist is, dat hij zeer droge humor heeft, soms net even te ver gaat en vreselijk om hem kunt lachen. Daar tegenover staat Wilfred Genee, een mannetje dat er ter eigen eer en glorie bij zit en de toon van de avond serieus wil houden wanneer Gijp er weer allerlei onzin zit te vertellen, Johan er een droge opmerking op geeft en Genee eigenlijk niet weet wat hij daar mee moet. Laatst genoemde lijkt me geen leuke man om daar eens mee om tafel te zitten maar misschien heb ik het totaal mis.

Dan komt de avond waarop er een item is omtrent de demonstraties in Leeuwarden en waar een zwarte piet wordt gesignaleerd. Aangezien Akwasi (had ik tot 2 week terug nog nooit van gehoord) op een demonstratie in Amsterdam zich niet zo heel positief over zwarte piet had uitgelaten, roept Derksen tegen Genee, “weet je zeker dat het niet Akwasi is”. En hiermee begint dan de hele rel.

Laat ik vooropstellen, ik ben geen racist, ik accepteer iedereen zoals hij of zij is, huidskleur is voor mij totaal niet van belang. Moet ik wel bij zeggen, in mijn directe omgeving heb ik weinig mensen met een andere afkomst. Misschien komt dat ook omdat ik in een plattelands dorpje woon en dan ook nog eens in het verre Oost-Groningen. Omtrent de hele zwarte piet discussie heb ik me altijd wat op de vlakte gehouden, het is inderdaad een traditie en we zouden ons eigenlijk cultuur-erfgoed in ere moeten houden. Maar wanneer ik tijdens Sint-Maarten slechts 5 kinderen aan de deur krijg, dan merk ik toch dat ook die traditie niet in ere wordt gehouden. Men gaat tegenwoordig voor snel scoren in een overdekt winkelcentrum ipv bij donker en met misschien wel regen en kou door de straten lopen. Dus kom bij mij niet aanzetten met zwarte piet is traditie. Laten we naar de kinderen kijken voor wie Sinterklaas en zwarte piet bedoeld is en een kind maakt het niet uit wat voor kleur hij heeft of moet ik nu ook zeggen “zij”? Want dat kan blijkbaar wel, zwarte pieten in rokjes en overduidelijk een dame.

Maar wat mij wel vreselijk gaat storen en vooral afgelopen maandag tijdens de uitzending van VI waarbij Derksen en Gijp als voor de rechter zich moesten verantwoorden is dat alles nu op huidskleur wordt gegooid. Ik geloof heel graag dat er gediscrimineerd wordt richting mensen met een andere huidskleur. Wij als blanken moeten daar rekening mee houden. Prima, maar wie denkt dan eens aan mij, ik was 4 jaar en kreeg een bril en o wat ben ik daar vaak mee uitgescholden, een klasgenootje had een beugel voor haar rug, nou ik kan me heel goed herinneren dat zij vaak werd gepest. Het meisje dat uit een gezin kwam waar de normen en waarden anders waren? Nou denk maar niet dat zij ooit werd uitgenodigd op een verjaardagsfeestje. Maar ook later toen ik ouder werd waren er legio situaties waarbij er gepest en gediscrimineerd werd. Bij een sollicitatie waar ik niet werd aangenomen omdat ik uit een dorp kwam. Maar ook zag ik vrienden die niet aan het standaard beeld van huisje, boompje, beestje voldeden, gediscrimineerd worden. De LHBTI gemeenschap heeft het ook erg moeilijk in Nederland, maar ook gehandicapten worden anno 2020 op diverse plekken nog geweerd en horen er niet bij. We kennen toch allemaal de situatie waarbij een volwassen persoon in een rolstoel zit maar niet wordt aangesproken, de persoon die bij hem of haar is wordt aangesproken over het hoofd van de rolstoeler heen. Ben je te dun of te dik, nee dan gaat men programma’s op tv uitzenden. Dat mag allemaal wel? Ben je single, dan komen er programma’s waar zonder kennismaking maar moet trouwen. Net of alle single’s ongelukkig zijn.

Wordt het niet eens tijd dat we iedereen respecteren zoals we zijn en wie we zijn. Ik laat mij niet te wet voorschrijven dat ik geen humor meer mag maken over een zwarte man, een fries, een belg, een manke nelis zolang men mij nog een brillejood noemt of een varkentje. Maar humor is iets totaal anders dan racisme of discriminatie. Gelukkig heb ik een brede rug en zal mij een worst zijn, oeps mag dat wel of krijg in nu problemen met alle worstenmakers in Nederland?

Afbeelding van Clker-Free-Vector-Images via Pixabay