Sinds vele jaren werk ik in de stad, er zijn regelmatig dagen dat ik niemand spreek die hier bij mij in het dorp woont. Vaak vertrek ik om half 8 en kom tegen 5 uur weer thuis en vooral in de winterperiode kom je daarna niet meer buiten. Wanneer ik in het weekend mijn boodschappen ook nog eens elders doe dan komt het voor dat ik weken amper iemand spreek uit het dorp. Wat ik moet weten vind ik wel via Facebook of Menterwolde.info . Maar daar wordt natuurlijk niet alles verteld en zo kan het voorkomen dat ik gisteren in één gesprek, 3x de mist in ging.
Iemand die ik al van kinds af aan ken, kom ik tegen in de plaatselijke supermarkt en eigenlijk al tijden niet gezien of hem zo nu en dan in de auto zien rijden. Blijkbaar weet hij wel het enige van mij want hij vraagt me hoe het met me gaat en of ik weer helemaal de oude ben. Zeg dat het wel gaat en vraag hoe het met hun gaat. Krijg ik te horen dat zijn vrouw vertrokken is naar Winschoten. Jeetje daar schrik ik nogal van, dus blijkbaar gaan er nog mensen uit elkaar die rondom de 80 zijn. Geef een opmerking die dus naderhand nergens opslaat. Oeps, ik begrijp het verkeerd, ze is overleden, nou ja zeg dat heb ik dus nooit ergens gehoord en gelukkig kan ik dus naderhand blij zijn dat ik hem niet heb gecondoleerd maar de opmerking die ik wel geef, slaat ook nergens op.
Het blijkt dus dat zijn vrouw al anderhalf jaar zwaar dementerend in een thuis in Winschoten zit. Probeer het gesprek nog enigzins te redden, maar al met al zit me dit totaal niet lekker. Vooral nadat ik ook nog krijg te horen dat mijn familie welke hier ook woont dit wel wist en hij het onbegrijpelijk vindt dat ze mij dit nooit hebben doorgegeven. Bah, wat voel ik me hier vreselijk bij. Hebben jullie dit ook wel eens, dat je volledig de mist in gaat tijdens een gesprek.
Foto @Willem ten Rae