Een dag als alle andere of toch niet. Nee vandaag herdenken wij allen die zijn overleden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vandaag een herdenking als alle voorgaande jaren of toch niet. Nee vandaag is een dag met een extra randje en herdenken wij uiteraard allen die tijdens de oorlogsjaren zijn overleden. Maar we vlaggen dit jaar anders dan andere jaren, we vlaggen van zonsopgang tot zonsondergang en dit alles door de corona maatregelen. En staan we mede stil bij alle slachtoffers van corona. In de oorlogsjaren mochten de mensen ook op bepaalde tijden hun huis niet uit net als nu. We kunnen onze boodschappen doen, we kunnen fietsen en wandelen, eigenlijk kunnen we nog best heel veel maar we moeten ons verstand gebruiken. Maar blijkbaar zijn er velen die dit verstand missen, de winkelstraten zijn weer overvol, de natuurgebieden worden massaal gezocht. Hoe deed men dit in de oorlogsjaren?
Zuidbroek 4 mei 2020, ik ben vrij, maanden geleden deze week vrij gevraagd omdat ik actief bezig was met deze week. Vanavond stond Westerbork op het programma, morgen allerlei activiteiten die ik wilde bezoeken, maar ook Egmond aan Zee zou ik deze week bezoeken, daar waar mijn roots liggen. En dan zou het deze week eindelijk gebeuren. Neuengamme aan de vooravond van 12 mei zou ik er heen. Daar waar ik de laatste jaren zo intensief mee bezig ben en waar ik graag zelf wilde dolen door de omgeving. De omgeving die Jacob Schol voor het laatst heeft gezien en vanwaar hij nimmer is teruggekomen.
12 mei Frank Krake, de Laatste Getuige, waar ik in het verleden al eens over schreef. Helaas gaat ook dit niet door. Maar we hebben een nieuwe datum, 24 november. Zal dan alle ellende voorbij zijn of mogen we dan nog steeds niets organiseren en ben ik dan reeds naar de plek geweest waar het voor mij allemaal omdraait?
