Ik filter het nieuws wat ik wil horen. Eigenlijk wil ik heel veel weten omtrent alles wat er gaande is maar wanneer ik mensen op tv hoor spreken, dan wordt ik bijna depressief. Ik lees het liever en bepaal zelf hoe en wat ik lees. Op de een of andere manier komt het dan minder hard bij me binnen.
Maar vanavond heb ik toch de tv aangezet omdat ik de koning wilde horen en dat wil eigenlijk best wat zeggen. Heb niet zoveel met hem en zijn familie en toch wilde ik horen wat hij te zeggen had. Ik kan dan ook alleen maar positief over zijn toespraak zijn, hij wist wel de juiste snaar bij me te raken. Geen angst verhalen maar gewoon duidelijk de waarheid, geen poespas maar een gevoel van samenzijn.
Dan hebben we nog een paus die ook maar eens iets van zich laat horen. Sinds het lezen van het boek Nr 21, moet ik niets hebben van deze organisatie en heb ik me voorgenomen om nooit en te nimmer meer in een katholieke kerk te komen. En wat zegt deze oude man, dat hij daar boven nu moet stoppen met Corona te verspreiden over de wereld.
Noemen ze dat nu “je kop in het zand steken” of is het een kwestie van dementie?
Afbeelding van OpenClipart-Vectors via Pixabay
