Wat een onwerkelijke situatie. Sinds afgelopen vrijdag werk ik thuis. De eettafel is veranderd in een bureau. Grote bak met theezakjes staat binnen handbereik, aantal bossen bloemen opgehaald om het toch aangenaam te maken en daar zitten we dan. Druk? Ja maar negatief druk, reisbureau’s, uitgaansleven, schoonheidssalons en nog veel meer branches stoppen met het adverteren in de krant. Volledig te begrijpen. Alles ligt stil wat dit betreft en nog maar niet overnadenken wat dit voor al deze bedrijven gaat kosten. De grote jongens als Pathé, vd Valk en Tui zullen dit wel overleven maar wat te denken van alle kleinere restaurantjes en kleinschalige aanbieders van specifieke reizen? Dit gaan we voelen in onze portemonnee. Want dit zal vele faillissementen en ontslagen opleveren.
Kunnen we hier iets aan doen? Op dit moment natuurlijk bar weinig , al is het bestellen bij de shoarmaboer, pizzabakker een optie. Maar wanneer deze donkere periode voorbij is kunnen we natuurlijk wel een keertje extra bij hun gaan eten, extra filmpje pakken of bij de kleinere winkeltjes iets meer kopen. Dan hoor ik nu gelijk al een aantal denken, maar die zijn duurder. Misschien is dat ook zo, al is de kwaliteit vaak ook iets beter maar wanneer ze massaal de winkel moeten sluiten zijn we nog duurder uit. Want dan zullen we gezamenlijk de lasten voor onze kiezen krijgen.
Voor alsnog zitten we nu in een onwerkelijke situatie en hebben we nog geen idee hoelang dit gaat duren. Is dit een kwestie van een paar weken of gaat dit maanden duren?
Foto is afgelopen zondag gemaakt in de Heemtuin te Muntendam en geeft wat mij betreft de situatie duidelijk weer. De wereld is even donker en grijs, het water angstvallig en de horizon ver weg.
©Maria
