Het beste nieuws kwam eind van de middag, de sinds enige dagen vermiste zoon van mijn vriendin is gevonden. Hij leeft en verder weet ik nog even niets. Maar je staat machteloos, zelfs de ouders staan machteloos aangezien zij ook niet meer weten waar ze moeten zoeken. Ieder ouder zal kunnen begrijpen hoe het voelt om je kind niet te kunnen vinden. Nu hopen dat hij de juiste hulp krijgt.
Dan de boeren, half 8 richting Groningen en oeps, ik kom het dorp niet uit, er komt een lange stoet tractoren aan en ze draaien net voor mij de A7 op richting Groningen, dus binnendoor richting de stad en het valt mee, ik ben nog geen half uur te laat. Gaande weg de morgen komen de berichten binnen, richting Bad Nieuweschans, Duitse grens, staat alles hardstikke vast. Top, laat ze maar van zich laten horen.
Uur of half 4 in de middag, post wegbrengen en even langs de supermarkt. Dan kom je terug en staat het vol op het viaduct. Veel lawaai en de hele A7 zit vast, zowel van Groningen richting Duitse grens als de andere komt op. Maar wat me vooral opvalt, de sympathie richting de boeren. Nu is dat hier op het platteland misschien ook meer dan in stedelijke gebieden. Maar ik sta achter hun.
Vandaag dus een vrolijk zakje, een wat ouder zakje van Der Teeladen.
