Wat een vreemde dag, zoals gewoonlijk in deze periode van het jaar is het grauw en grijs. Vanmiddag de begrafenis van iemand die ik heel erg waardeerde maar ik ben er niet bij. Twee redenen, ik ben emotioneel nog een wrak en zie me daar niet als redelijk buitenstaander als een gek zitten janken en ten tweede, ik heb een feestje waar ik al om 4 uur wordt verwacht. Eigenlijk toch vreemd dat het leven zomaar weer doorgaat en leuke dingen ook hun doorgang vinden terwijl je weet dat ergens anders in de provincie op een uurtje rijden van hier, er een familie in tranen is om een plotseling overlijden van hun dierbare.
Ben ik nu de enige die dit zo vreemd vindt? Ik had het er na het overlijden van mijn beide ouders ook. Had vrede met hun beider overlijden maar dat het leven gewoon doorging vond ik best moeilijk te accepteren. Niet zo zeer dat mijn leven doorging maar dat her en der rondom mij feestjes werden gegeven door mensen die ik helemaal niet kende. Vreemd toch? Bij mij knapte het toen ik op een feestje was tijdens de millennium wissel, wat een vreselijk gebeuren, allemaal feestende en dansende mensen, merendeel kende ik amper, zat in de eindfase van een huwelijk wat niet lekker liep en ik had zoveel andere dingen aan mijn hoofd. Alleen had ik dit toen minder door maar storend was het ergens in mijn gedachten wel. Eigenlijk ben ik gewoon een beetje raar.
Vandaag dus maar een leuk Russisch zakje van Sebas Tea wat niet in mijn verzameling zit.
