De afgelopen weken zijn het alleen nog theezakjes die hier voorbij komen. Was er eerst de beurs in Zaandam, daarna een bezoek van Mitzie en Ljuba wat voornamelijk bestond uit theezakjes en gisteren was het dan weer de grootste beurs van Nederland en gezien het aantal mensen, de grootste beurs ter wereld wat betreft theezakjes. De organisatie was amper op de komst van zoveel mensen voorbereid want de tafels en stoelen werden diverse keren aangevuld. Zelfs het foyer werd gebruikt als ruilgebied. En voor de pessimisten die denken dat het verzamelen een langzame dood tegemoet ziet. Daar was weinig van te zien, want er waren ook erg veel “jongere” verzamelaars.
Om kwart voor 7 in de ochtend vertrokken we en eigenlijk gingen we heel gemakkelijk richting Maartensdijk. Het was erg rustig op de wegen en ondanks dat bekend was dat er een op meerdere locaties aan de weg werd gewerkt konden we overal doorrijden. Zodoende kwamen we reeds even na half 9 al aan bij de Vierstee, maar niet als eerste, de Belgen liepen er reeds rond, de dames uit Denemarken en Finland zaten al op hun plekje en gaande weg stroomde de zaal vol. Omdat we zo lekker vroeg waren konden we een mooi plekje veroveren, helemaal aan het eind van de zaal zodat we de spullen mooi om ons heen konden plaatsen.
Had ik nog enigzins het idee om lekker rustig aan te doen en me niet gek te laten maken door iedereen die wil ruilen, helaas lukt dat dan niet, je word meegezogen in de meute en wil dan toch met zoveel mogelijk mensen ruilen. De eerste was Dicky vd Zee en de laatste Katka Švitorková, en daar tussen zaten dan heel veel anderen.
Dan is het 5 uur in de middag, de rug doet zeer, je bent gewoon moe van het praten, het voorover zitten en eigenlijk kun je geen theezakje meer zien. Lampje is uit en alles wordt maar weer in de tassen gedaan, de lange rit naar het noorden kan weer beginnen. Maar we gaan dit keer toch even een andere route nemen, we gaan over Zaandam terug. Hier moeten we nog even wat afgeven namens de Belgische Boys en moet er iets mee richting huis. Ondanks dat we het niet al te laat willen maken, is het toch zo weer kwart voor 8 en na soep met broodjes gaan we weer verder. Ondertussen is het weer donker geworden en rijden we via de Afsluitdijk weer naar het mooie Groningen. Ja inderdaad het mooie Groningen, want wederom heb ik vele complimenten gekregen over de mooie foto’s en locaties die ik de afgelopen weken op Facebook heb geplaatst.
Na een vlot verlopen reis komen we tegen 10 uur aan en wil maar één ding meer, de rotzooi naar binnen en even niet meer denken aan theezakjes. Ik kan geen zakje meer zien.
Voor de liefhebbers van aantallen en de mooiste exemplaren. De mooiste zien jullie rond dit artikel en het aantal is………757 nieuwe zakjes. Marjoke jij wordt weer bedankt voor de organisatie, Joop voor de ondersteuning. Mien en haar zoon het was erg leuk om nu eens kennis te maken en alle anderen bedankt voor het ruilen en de gezellige dag. Helaas heb ik niet met iedereen kunnen ruilen want dan zullen we er nog heel wat uurtjes aan vast hadden moeten plakken. Tot volgend jaar.
