Nu het weer iets minder mooi is, maar wel erg fijn voor een longpatient, het fietsen niet meer zo vanzelfsprekend is als de afgelopen maanden, nu heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken en ben in de theezakjes gedoken. Er ligt hier nog mega veel wat verwerkt moet worden in de verzameling, een aantal mensen moeten nodig een berichtje zodat we de ruil kunnen afhandelen en her en der heb ik de laatste weken wel van alles voorbij zien komen wat ik nog niet bezit. Dus maar eens contact zoeken en kijken of ze met me willen ruilen.
Maar na meer dan 3 maanden amper iets hebben gedaan, weet ik eigenlijk niet waar ik moet beginnen, op zolder waar ik mijn dubbelen heb staan en die ik aan het sorteren was een tijd terug? Ja wel belangrijk want ik krijg binnenkort mannen over de vloer voor zonnepanelen. Of toch in mijn theekamer, waar de laatste tijd alles maar op het bureau is neergegooid? Ja dat is ook belangrijk mocht ik de komende maanden nog eens naar een beurs willen. Moet ik trouwens nog niet aandenken, veel te druk en ik weet dat ik gillend weg zou rennen. Het lijkt de kapper wel, daar ben ik maandag maar vertrokken en buiten in tranen uitgebarsten aangezien ik dit totaal niet kon overzien.
Maar het begin is er, de eerste nieuwe Meßmer zijn weer aangevinkt en zitten in de map. 2 personen hebben een mail gekregen dat we de ruil kunnen afhandelen wat mij betreft en 1 heeft een mail gekregen met het verzoek of ze wil ruilen. Zomaar een heel uur bezig geweest zonder dat de letters op het scherm gingen dansen en ik niet wist waar ik mee bezig was. Zal het dan toch helemaal goedkomen met me?
