Zaterdagmiddag, samen met Linda en Pia richting Zwolle, richting Ineke. Sinds enkele jaren zien we elkaar weer minimaal 1x per jaar in complete setting. Waren we in de jaren 70 onafscheidelijk tijdens onze Mavo-jaren, daarna zien we elkaar niet meer of zeer sporadisch. Ineke ging richting het westen maar kroop toch weer iets omhoog om uiteindelijk in Zwolle te belanden. Maar haar zag ik nooit meer. Pia bleef steken in Veendam en kwam ik zo nu en dan nog eens tegen. Met Linda bleef het contact wel enigszins bestaan, maar in de tijd van kleine kinderen zagen ook wij elkaar niet zo heel vaak. Totdat we elkaar op de reünie van de Mavo weer troffen, we doorkletsen vanaf het moment dat we elkaar voor het laatst hadden gesproken, alle jaren vielen weg en een hernieuwde vriendschap was geboren.
Maar vriendschappen moet je onderhouden en moet je net als in een huwelijk in investeren wat betreft tijd en aandacht. Dus komen we minimaal 1x per jaar bij elkaar en dit keer gingen we richting Zwolle. Niet om alleen voor kletsen, drinken en eten. Nee we zouden nog iets heel leuks gaan doen. Het zou een feest der herkenning worden naar onze jeugdjaren waren we helemaal in de ban waren van ……..Herman Brood.
Hoe vaak heeft mijn vader niet gezegd dat ik eens iets anders aan moest trekken dan de talloze shirts met de naam van Herman, tourschema’s, beeltenis of gewoon mega groot Cha Cha. O wat was ik idolaat van zijn muziek en zijn manier van leven. In zijn voetspoor was natuurlijk Nina Hagen en the New Adventures. Trouwens in een shirt van de the New Adventures lopen was nog erger, want deze waren alleen te koop in Padtje en daar mocht ik dan weer niet komen. Maar alles wat niet mag, was des te spannender en ook daar kwam ik dus wel.
Vandaag dus terug naar deze tijd en gingen we een bezoek brengen aan het Herman Brood Experience Museum. O wat was dat ontzettend leuk, langs de lp’s, talloze schilderijen, vele foto’s, zijn muziek, alles ademde daar de sfeer van Herman uit. Aantal zeer leuke schilderijen en zeefdrukken gezien, die ik zo wel mee zou willen nemen. Dit was dus een zeer goed idee van Ineke om ons hier mee heen te nemen. Chapeau!.
Via de Ierse Pub belanden we uiteindelijk in Cafe Zuijdt, heerlijk gegeten, ontzettend gelachen, humor en anekdotes vlogen over de tafel. Want zeg nou zelf “met je broek naar beneden, bij de tandarts op de stoel en dan ook nog een wortelkanaalbehandeling”? Daar krijgt toch iedereen de slappe lach van. En uiteraard ook hier weer muziek, misschien niet helemaal zoals muziek hoort te zijn, maar juist dan is het lachen geblazen. Laten we het er maar ophouden dat de Fire van Bruce Springsteen wel wat uitgeblust was.
Al met al een meer dan geslaagde dag in Zwolle en de volgende staat ergens al weer in de planning, we willen eens richting Zuidlaren. Ergens medio 2019 maar weer eens een datum prikken. Ineke, Pia, Linda en ook zeer zeker Stanny, bedankt voor deze “schiere dag”.
