Ze vraagt kom je langs
om te zien hoe het geworden is
dan krijgt ons huis van toen misschien
een andere betekenis
ik loop rond in mijn verleden
maar herken alleen de plek
het doet me niets maar zie de reden
van de pijn van mijn vertrek
alles is hier vroeger
en alles is voorbij
maar het voelt niet zo
want hij hoort zo bij mij
uit het niets wellen tranen op
van nog niet zo lang geleden
ze bleken te zijn weggestopt
of op zijn minst te zijn vermeden
de beurse plek van onvermogen
kwetsbaar als die is
overrompelt mij
en schreewt van dit gemis
alles goed geregeld in volwassen overleg
de omgang is bezegeld in gedeelde middenweg
in elk huis zijn eigen speelgoed
en beiden harten op zijn plek
ze zegt we doen het heel goed
en aan liefde geen gebrek
elke week een aantal dagen
maar die gaan te snel voorbij
ik mag niet klagen
maar ik mis de helft van mij
uit het niets wellen tranen op
van nog niet zo lang geleden
ze bleken te zijn weggestopt
of op zijn minst te zijn vermeden
de beurse plek van onvermogen
kwetsbaar als die is
overrompelt mij
en schreewt van dit gemis
ooooit wordt ie ouder en ik weet
dat ik die ondertoon van falen wel vergeet
omdat ik weet in de helft van de tijd
ben ik op afstand maar ik ben hem nergens kwijt
uit het niets wellen tranen op
van nog niet zo lang geleden
ze bleken te zijn weggestopt
of op zijn minst te zijn vermeden
de beurse plek van onvermogen
kwetsbaar als die is
overrompelt mij
en schreewt van dit gemis
tekst © Bastiaan Ragas
