Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse Internationale Theezakjes Ruilbeurs in Maartensdijk en wat hebben we een fantastische dag gehad.
Ik denk dat deze tekst de lading van de hele dag goed dekt. Want het is gewoon een super leuke dag geweest. Wanneer je tegen half 6 de wekker hoort gaan dan denk ik niet aan een leuke theedag maar aan mijn lekker warm bedje, een dag niks doen en wat de lol kan zijn om zo vroeg van je bed te gaan en de hele dag voorover gebogen in bakken zitten te graaien. Nee ik wil me omdraaien en voor mij geen theezakjes.
Maar ik sla toch mijn benen maar naast het bed, duik onder de douche en zorg er voor dat ik om kwart voor 7 klaar ben want José staat voor de deur. Auto volladen met heel veel theezakjes, wat broodjes, fles water voor de stembanden en dan is het op richting Maartensdijk. Het rijden gaat lekker en netjes om 9 uur arriveren we bij “de Vierstee” en laden we alles weer uit en duiken de mensenmassa in, want ondanks dat het pas om 9 uur begint, zit de zal bomvol en wordt er al volop geruild. Gelukkig is er nog een tafel voor ons en zitten we in goed gezelschap van Bart en Steve links en Marcel rechts. Hier gaan we het wel een dag volhouden, nog één kop koffie drinken en het kan beginnen.
Voor je het weet stromen dan de eerste zakjes mijn tas in, komen er mega veel vragen voorbij en bestaat er niets anders meer in de wereld dan “theezakjes”. Met Bart maak ik gelijk de leukste deal van de dag door een aantal oudere zakjes te ruilen die ik mis in mijn verzameling en zo gaat het maar door. Joke L zorgt er voor dat de nieuwe zakjes van de Coop bij me komen, Marjo J laat ik in een rommeldoos zoeken waar ze als startende verzamelaar onbeperkt uit mag halen, Henny C brengt me de reeds bestelde zakjes en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar op een gegeven moment wordt het tijd om mijn handel op te pakken en richting de Tsjechen te gaan, tijd voor Peter, Klara, Katka, Jana en daar gaan we even helemaal los. Nieuwe Tsjechische zakjes verwisselen van eigenaar en bij halen ze de evenveel zakjes uit de bakken. Alles gaat onder het kletsen door, het flesje water houdt mijn stembanden soepel.
Nu moeten buitenstaanders die dit lezen beslist niet denken dat het maar een saai en stoffig gedoe is met veel ouderen. Nee hoor, beslist niet, ook vele jongeren zitten in de zaal met hun verzameling en er wordt over zoveel ontzettend meer dingen gesproken dan alleen theezakjes. Met Karin bespreek ik een concert van Neil Diamond waar zij dus ook bij is geweest, met Janet T bespreken we mijn zoektocht naar een “Toeter” en wellicht de voorgestelde verhuizing naar Amsterdam, om dichterbij het walhalla van de muziek te wonen, Jan S krijgt zoals altijd wat leuk getinte opmerkingen naar zijn hoofd en met Steve maken we zoals altijd veel lol. Alie T verrast me weer met allerlei leuke kadootjes, Marja Z levert weer een dikke Belgische envelop materiaal voor de T-Post aan en met Marjoke bevatten de gesprekken een serieuzer onderwerp.
Het theezakjes leven is zoveel meer dan alleen het ruilen van een klein stukje papier of plastic, het is door de jaren heen, een grote vriendengroep geworden en wat voor vele voelt als een warme deken. Ondertussen ben ik allang niet meer bezig met geen zin hebben en het liever thuis willen blijven, ik geniet optimaal van deze dag, misschien klets ik teveel en zou ik nog veel meer kunnen ruilen, maar het ruilen is niet zozeer het belangrijkste, de theenieuwtjes, het sociale is voor mij net zo belangrijk. Het ruilen doe ik vele malen beter via de de mail maar ik zou 1 à 2 keer per jaar dit niet willen missen. Door alle drukte van het ruilen en bijpraten is het zomaar weer 5 uur en is de beurs ten einde.
Eindelijk kun je rechtop gaan staan en niet steeds gebogen over bakken. Alles wordt weer ingeladen, er wordt afscheid genomen van de laatste verzamelaars. Gek dat het altijd dezelfde mensen zijn die tot het eind blijven hangen. Ik voorzie Jan en Bets nog weer van tassen, gelukkig met een kort handvat want Jan is wat aan het krimpen en de tas mag niet over de grond slingeren. Marjoke wensen we het allerbeste voor de toekomst en willen haar zeer zeker weer zien in 2018 en dan is het half 6 en gaan we weer richting het noorden. Deze keer met een tussenstop in Zwolle, waar we gaan eten met vrienden Ineke en Stanny. Ook dat is weer erg gezellig, oude herinneringen uit het dorp vliegen over tafel, Stanny leert Gronings en het eten smaakt voortreffelijk.
Nu zal menigeen zich ondertussen afvragen waar slaat die koptekst op, shampoo? Heeft ze haar haar moeten wassen ergens in Maartensdijk? Nee hoor, maar soms kom je op je pad mensen tegen die zeer zeker hun haar moeten wassen en wellicht daar nooit op worden geattendeerd en helaas is het niet aan mij om dit te doen. Vraag je je af of jij het bent? Nee hoor het zijn geen verzamelaars en Ineke en Stanny ook jullie zijn het niet. Nee dit is gewoon een geintje in de auto waar we heerlijk om kunnen lachen en regelmatig op ons pad komt en we dan telkens weer de grootste lol over kunnen maken.
Dan is het ver na tienen wanneer we eindelijk weer thuis zijn, de nieuwe buit nemen we nog mee uit de auto, de rest komt morgen wel, het is tijd voor een wijntje, benen op de bank en terugkijken op een geweldig leuke dag. Marjoke en Joop, nogmaals bedankt voor deze heerlijke dag.
