Heel soms schrijf ik hier wel eens minder aardige verhalen, dan ben ik boos op de hele wereld of teleurgesteld in iets of iemand. Zo heb ik in het verleden dus wel eens geschreven over collega Harrie, een alleraardigste collega, net als ik een echte Oost Grunniger, eentje die geen blad voor zijn mond neemt, misschien een beetje ADHD mannetje, maar ja daar mag ik natuurlijk niets van zeggen, want ik weet heus wel dat ik er ook iets van kan. Gewoon een toffe peer zoals we dat hier zeggen. Maar in al die jaren dat ik hem nu ken, heb ik nog maar 1 minpuntje aan hem kunnen ontdekken. Het heeft totaal niets met zijn werk te maken, zover ik kan beoordelen is hij daar een kanjer in, maar het heeft te maken met zijn hobby.
Harrie is namelijk gek op reizen en laat daar nou net het vervelende probleem zitten, zodra hij het pand in Groningen verlaat en in gedachten al op Schiphol staat, dan is hij alle collega’s vergeten. Ook dat is heel normaal, wanneer ik vrij ben, dan loop ik ook niet de hele tijd met mijn collega’s in gedachten. Maar toch is het gevalletje Stel net even anders, hij vliegt de hele wereld over, zit weken in Amerika, nog even richting Marokko, dan weer Ibiza, ach ik weer echt niet waar hij allemaal zit. Alleen vergeet hij steeds iets mee terug te nemen, tsja dat komt ervan wanneer je je collega’s vergeet.
Nu weten mijn vaste volgers wel wat hij vergeet en vandaar heb ik dus wel eens gekke berichten gedeeld dat is zo graag ook in mijn verzameling een bijdrage van hem zou willen.
Eind mei was het weer eens zover, Harrie gaat naar het oosten, de Trans Mongolië Expres, samen met zijn zoon richting Moskou en dan met de trein via Mongolië naar Beijing. Ik hou dus helemaal niet van 2 weken all-inclusief ergens aan het strand, maar dit lijkt me dus geweldig. Reizen door een gebied zonder dat ik op elke hoek een Nederlander zie, ga ik niet van MacDonald naar de Broodje van Kootje, nee ben ik ergens waar het totaal anders is. Dus veel over gesproken en toch nog maar eens gevraagd na al die jaren of hij misschien 1 theezakje mee kan nemen want Mongolië zit niet in mijn verzameling. Ik reken nergens op, zal ze in gedachten zetten bij al die andere reizen waarvan ik wel eens een theezakje zou wensen.
Afgelopen maandag zat mijn vakantie erop, te gekke weken in Rotterdam, Egmond aan Zee, Amsterdam en Osnabrück, het gaat veel te snel maar kan wel terugkijken op een fantastische tijd, dit had ik ook nodig aangezien ik wist dat er een moeilijke periode gaat komen. Daarover tzt nog wel eens meer. Bijkletsen met collega’s, veel werk zien liggen en ja hoor, in de middag komt hij even bij met zitten, aangezien ik aan de telefoon ben loopt hij weer terug met de mededeling om iets op te halen.
Spannend? Het zou toch niet waar zijn? ……….. Yep het is waar! Harrie en Jasper, heel erg bedankt voor deze zakjes waarvan de ene dus weer uit ene voor mij nieuw land komt wat betreft mijn theezakjes verzameling. En zo zie je maar, ik kan ook heel erg vriendelijke verhalen schrijven. Wat betreft je reis, wellicht dat ik nog eens de mogelijkheid krijg om zoiets te ondernemen, dit lijkt me dus geweldig, heb genoten van de foto’s en verhalen die ik heb mogen lezen op jullie reisblog.
Moskou
Mongolië
China
