Zomer 2017, denk dat dit voor mij een van de allermooiste zomers van de afgelopen jaren is geweest. Jaren achtereen heb ik lopen kwakkelen met mijn gezondheid en eindelijk is er een zomer waarin er amper problemen zijn geweest. Het lopen ging weer goed, kan zonder problemen weer 2 uur lopen alleen moet ik niet gaan zitten, want dan dan speelt wondroos weer op en krijgt mijn linkerbeen weer een rode kleur en gaat hij vocht vast houden. Maar er waren zo ontzettend veel momenten die hun stempel op de zomer van 2017 hebben gedrukt.
Juni begon gelijk met een etentje met oude vrienden vanuit mijn vorig leven en die ik tijdens mijn jaren bij de BV Veendam weer mocht ontmoeten en sinds dat moment tot mijn naaste vriendenkring behoren. Beginnen op een terras in Veendam, belooft veel goed. Hierop volgde gelijk met Pinksteren een heerlijke pinksterdag in Delfzijl bij de Pinksterfeesten. Muziek, drinken, dansen, feesten, heel veel lol en na afloop richting de Griek. Ach wat kan het leven mooi zijn.
Maar juni is nog lang niet ten einde, vanuit de Historische Kring Menterwolde gaan we op stap naar allerlei torens en steenhuizen. Saai? Nee beslist niet, voor iemand die geinteresseerd in de historie van de omgeving was dit geweldig. Afsluiten met vrienden in Veendam tijdens een Bogdike avondje, maakt dat dit weer een top weekend was.
Wat dan volgt had ik vorig jaar niet durven dromen, dagen achter elkaar wandelen, wandelen en nog meer wandelen door Londen. En dit ging zo ontzettend goed. Maar de klapper was natuurlijk het concert van Adele. Power women met een dijk van een stem. Ondanks dat menigeen niet begreep dat ik na een concert ging, nadat er enige weken eerder een aanslag was geweest een concert in Engeland. Nee niet mee bezig zijn, we kunnen ons toch niet opsluiten en het hoofd laten hangen voor terreur. Juni je was geweldig.
Dan komt juli, zal deze net zo mooi worden? Ja zeker, van tuinconcerten bij de Vlinderij van Alex Vissering, Martin Korthuis en Eddo Pol, beide op zonnige zondagen, heerlijk bij de vijver genieten van prachtige muziek. Beter kan het leven toch niet? Of is een dag werken in Nijmegen tijdens de Vierdaagse leuker? Het meest dankbare wat je vanuit je werk mag doen, tijdens de onnoemelijk zware Zevenheuvelenweg al die noordelijke lopers even een steuntje in de rug geven vanuit het thuisfront. De verhalen, de momenten waarop zij naar ons uitkijken. Ach zo ontzettend leuk en ondanks dat dit voor ons een superlange dag is en we bekaf thuis komen, is dit genieten van de bovenste plank.
Maar dan is het tijd voor thee, een nieuw festival in de regio. Op met theevrienden richting het Noord Drentse Bunne, lekkere theetjes proeven en weer op een zonnige dag. Hoezo we hebben een slechte zomer? Op de dagen dat ik vrij ben is het toch steeds mooi weer. Genieten dus. In de tussentijd hebben we ook nog een te gek personeelsfeest in Nuis (mijn laatste?). De dag begon met regen en slechte voorspellingen. Maar wanneer ik tegen 3 uur richting Nuis ga, breekt de zon door en krijgen we een heerlijke namiddag met bbq, muziek, allerlei leuke activiteiten en gezelligheid. Wanneer ik deze avond dan tegen 10 uur in Veendam beland op wederom een geslaagde Bogdike avondje, dan kan mijn weekend niet meer stuk en ben ik weer volledig opgeladen voor een drukke werkweek met allerlei spanningen en onduidelijkheden.
En zo klopt de laatste zomermaand aan de deur. nog steeds geen vakantie, iedereen rond om me vertrekt naar verre oorden, vele nemen weer de mooiste theezakjes voor me mee, maar ik werk door, vervang ook nog eens een collega en de druk is hoog. Veel werk met op de achtergrond steeds nadrukkelijker zichtbaar: de Persgroep. Maar niet zeuren, we maken in de vrije uren nog samen met collega redactieleden de nieuwe T-Post verzend klaar. We wandelen zoals de hele zomer elke dag, been doet gewillig mee, fietsen regelmatig, ach het leven is zo gek nog niet. Wanneer er dan ook nog weer een avondje Bogdike blues is, dan moet je toch niet mopperen en klagen? In de tussentijd nog een emotioneel gebeuren met betrekking tot het leggen van Stolpersteine in Menterwolde, even terugdenken aan alle ellende die ons land heeft overspoeld in de jaren 40-45, een periode die ik zelf niet heb meegemaakt maar die in mijn ouderlijk huis veel zijn besproken en die een stempel drukken op je herinneringen aan mijn vader en moeder.
Dan gaan we op naar het laatste weekend, maar wacht eens dan is het reeds september en telt niet mee met de meteorologische zomer. Maar we gaan gewoon door met genieten en binnenkort lezen jullie dan wel meer van de herfst van 2017, want stoppen doen we beslist niet, nee hoor we gaan door want ook mijn vakantie komt nu wel erg dichtbij.
