Eindelijk na lange tijd was het weer eens tijd voor een theezakjesbeurs. Zondag stond voor mij de allerleukste beurs van Nederland op het programma. Het volkstuincomplex in Zaandam was dit keer mijn einddoel. Waarom dat dit voor mij de leukste is? Omdat het heel kleinschalig is en je daardoor mega veel tijd bezit om rustig met iedereen te ruilen. De bakken worden beter doorgespit en de kans op het vinden van oudere of bijzondere zakjes is vele malen groter. Omdat de sfeer altijd heel ontspannen is, is er ook veel meer tijd voor gezelligheid en randzaken.
Wegens de wegwerkzaamheden rondom Almere, Muiderberg en Amsterdam, werd er dit keer gekozen om bovenlangs te gaan, dus bij Joure niet de polder in richting Emmeloord/Almere maar richting Sneek/Afsluitdijk. En wat is er heerlijker dan op een stille zondagmorgen met een opkomende zon over de Afsluitdijk te rijden. Aangezien we lekker opschoten en een half uur extra tijd hadden ingecalculeerd was er zelfs tijd om voor de heksenketel van een beurs nog even te genieten van een kop koffie. Maar om 10.00 uur stonden we wel voor de deur, beslist niet de eerste aanwezigen, maar omdat er hier altijd voldoende tijd is, zie ik geen noodzaak om er reeds ver van te voren al te zijn.
Zodra alles op de tafel staat, is het ook gelijk volop aan de bak. Amper tijd om even bij te kletsen, want nu moet er gewerkt worden. Ina Bennen is de eerste die haar dozen met zakjes mijn kant opschuift. Daarna is het in een ruk doorwerken tot 16.00 uur. Maar wel onder het genot van allerlei leuke verhalen, Ydwer taart en zelfs gezang van Marja. Natuurlijk kwamen er weer allerlei nieuwtjes over tafel, vinden we dat het voor Sjieuwke wel eens tijd wordt om zich in Italie te vestigen, beloof gelijk dat ik in de zomer van 2018 haar kom bezoeken en mocht Sandra toch iets gaan zien in een tandenloze, coke snuivende kerel uit Jamaica, dan ga ik daar in 2019 nog wel eens langs.
Keurig om sluitingstijd worden de laatste zakjes geruild met Sonja en gaat alles weer in mijn kar en de nieuwe aanwinsten in mijn “Golden Bag”. Na afscheid te hebben genomen van Elly en haar te hebben bedankt voor weer een fantastische dag, is het inladen en weer de weg op richting het verre Groningen. Maar uiteraard niet nadat we bij Joure een lange pauze inlassen. Tijd voor heerlijk eten, bijkletsen en zelfs daar nog even een aantal nieuwe zakjes scoren. Samen met José weer een geweldig leuke dag gehad en dan komt de komende week het tellen en sorteren van honderden nieuwe theezakjes. Elly nogmaals bedankt voor deze leuke beurs en tot een volgende keer.
