De afgelopen week heb ik mijn vrije tijd voornamelijk doorgebracht met mijn e-reader en het boek Hay van Sander Donkers.
Wat een heerlijk boek voor liefhebbers van Golden Earring, een leven vol met rock ‘n roll, sex, drugs en lekkere wijven.
Het lag al een tijdje klaar, maar er kwamen steeds andere boeken en tijdschriften tussen, die voorrang hadden en die soms het lezen niet waard waren. Zoveel achtergrond over de band die als een van de eerste de wanden van mijn zolderkamer vulden met posters uit de Popfoto en Muziek Expres. Volgens mijn vader was het vreselijke herrie muziek en waren het ook nog eens langharige teckels die eerder op meiden leken dan op jongens.
Maar wat heb ik Radar Love grijs gedraaid op mijn pick-up en dan is het na al die jaren zo ontzettend leuk om eens achter de schermen te kijken van voornamelijk de zanger. Als klein kind door zijn moeder meegelokt vanuit India en zijn vader nooit meer terug te zien. Die moet leven met verhalen uit het verleden, opa en moeder die kamp Westerbork hebben overleefd. Zich in Nederland een vreemde voelt en zijn ei later volledig kwijt kan in Golden Earring.
Die zijn beste vriend Alfred Lagarde veel te jong verloor, ook een jeugdheld van mij, want in mijn jeugdjaren was het Betonuur, elke dinsdag van 5 tot 6 een “must” om naar te luisteren. Daar kwam het voor mij betere muziek voorbij. Hard, ruig en wild.
