Augustus 2006, tijdens mijn werk werd ik geconfronteerd met het fenomeen “bloggen”, ik had geen flauw idee wat dit moest zijn. Maar na een kijkje bij een toenmalige collega, die als trainer van een jeugdelftal een blog bijhield over de trainingen en wedstrijden, was ik verkocht. Dit leek mij ook wel wat, alleen had ik geen idee hoe ik dat zou doen en of er überhaupt wel naar gekeken zou worden. Wat ik wel heel duidelijk zeker wist, ik wilde niet iets met al mijn dubbele zakjes of nieuwe zakjes, dat vond ik toen al standaard gedoe en wilde iets totaal anders.
En dat is het geworden, was het heel in het begin 1 blog met wat korte berichtjes over theezakjes, werd dit jaren later aangevuld met een 2de blog over mijn dagelijkse zaken, tegenwoordig is het een blog met allerlei zaken uit mijn dagelijks leven. Uiteraard is er nog steeds een groot deel beschikbaar voor de theezakjes, maar er is zoveel meer wat mij bezighoud in het leven. Mijn interesse in fuchsia’s, mijn fascinatie voor alles omtrent de Tweede Wereldoorlog en dan vooral de verhalen van overlevenden in diverse kampen. Maar ook mijn baan neemt op gezette tijden een stukje aandacht op, op deze blog. Uiteraard is er ook heel veel aandacht voor muziek. Iets waar ik beslist niet zonder kan, ik moet elke dag muziek horen. Voor mij is een huis zonder muziek ondenkbaar en zou depressief worden wanneer ik dit niet om me heen had.
Maar ondertussen zijn we dus 10 jaar verder en blog ik nog steeds, de ene keer wat meer als de andere, maar elke maand wordt er toch wel iets geplaatst. Mijn volgers zijn door de jaren heen een vaste groep mensen geworden. Een aantal reageert regelmatig op mijn berichten, anderen doen het via mail of Facebook en natuurlijk zijn er de stille volgers. De mensen die je bijna nooit spreekt en toch iets van je weten, wanneer je vraagt van wie ze dit weten, “O ik las het op je blog”.
Al met al, een heel fijn medium, wat ik vele malen leuker vindt dan Facebook oid. Hier kan ik mezelf meer laten zien en word ik niet in standaard hoekjes gedrukt zoals op Facebook.
Gaan we nog 10 jaar door? Geen idee, de tijd zal het leren. Belangrijkste is het aantal bezoekers wat ik per maand krijg, zolang die hoog zijn en er komt eens een reactie, dan zet ik door. Er komen namelijk weer leuke onderwerpen aan, de eerste scans van Kerst/Winter theezakjes voor de jaarlijkse blogs in december staan al weer klaar. Vanaf morgen probeer ik een aantal mensen te bedanken voor hun leuke vakantie theezakjes. En wellicht komt er nog veel meer nieuws.
Follow Me
Gefeliciteerd met je 10 jarige blog bestaan!
Feestje vieren dacht ik zo 🙂