Afgelopen jaren heb ik natuurlijk door meerdere reorganisaties heel veel collega’s verloren. Collega’s die je amper kent maar ook veel lieve collega’s, die je graag had zien blijven, ook al weet je dat het medialandschap verandert en er iets moet gebeuren om het bedrijf overeind te houden. Gelukkig hebben we Facebook nog en is er met een aantal oud collega’s nog steeds contact.
Donderdag 17 september zie je dan een foto voorbij schieten op Facebook van een groot vliegtuig van Fly Emirates en weet je bij voorbaat al dat deze niet naar Spanje of Turkije gaan. Zo wens ik Herman en Evert dus een fijne vakantie, waar ze ook heen mogen gaan en laat nog even vallen dat ze aan mijn theezakjes mogen denken.
Ondertussen zie ik wel een aantal mooie foto’s voorbij komen, prachtige natuur en volop nieuwe indrukken. De weken gaan voorbij, ergens in oktober krijg ik een berichtje dat ze terug zijn en dat er theezakjes meegebracht zijn. Ik wacht rustig af, hij zal binnenkort wel eens een kop koffie komen drinken op het werk. En dan heb ik vakantie en ja hoor, juist die week komt Herman langs met mijn zakjes. Natuurlijk leuk dat de zakjes komen, maar had hem graag persoonlijk willen bedanken.
Maandag was weer mijn eerste werkdag en wat krijg ik via de balie? Ja de zakjes uit Sri Lanka. Nieuwe Dilmah, Swarra, Zesta en voor mij totaal onbekende zakjes van Trinity en Tilko Hotels. Label verraad dat het laatste zakjes een inhoud heeft van Dilmah. Hier ben ik dus ontzettend blij mee.
Maar gelijk loop ik tegen een probleem aan, hoe kan ik hun nu bedanken. Tuurlijk via een leuk berichtje op Facebook. Maar dat is zo standaard, dus ik bedenk een ander plan, ik ga een blog schrijven voor hun. Speciaal voor Herman en Evert om hun te bedanken voor deze geweldige aanvulling van mijn verzameling. Heren, heel erg bedankt voor deze zakjes en een dikke knuffel vanaf mijn kant.
Herman R. Ach Maria….wat een lieve woorden en wat een leuke verrassing dit!! Bloos ��bloos….��…. We hebben het heel graag voor je gedaan. En een volgende keer wéér. Lieve groet van Evert en mezelf