Soms heb ik het idee dat mijn leven uit 2 gedeeltes bestaat, een voor mijn scheiding en de 11 jaren erna.
Jaren terug ging ik elk najaar naar de hobbybeurs bij ons in het dorpshuis. Aangezien ik toen iets meer vrije tijd bezat als tegenwoordig, vond ik het heerlijk om te kijken wat anderen allemaal maakten en deed er veel ideeën op. Regelmatig schreef ik me ook in voor leuke cursussen of workshops. Maar de laatste jaren ging ik er nooit meer heen. Tijdgebrek en andere bezigheden in mijn vrije tijd. Alleen afgelopen week las ik her en der weer de aankondiging van de hobbybeurs en toen ik ook nog las dat ene heer Landlust daar zou staan met zijn hobby vliegerfotografie was het voor mij een uitgemaakte zaak, dit jaar zou ik weer naar de beurs gaan.
Zo gezegd, zo gedaan, zaterdagmorgen om 11 uur ben ik gegaan. Eens kijken wat voor leuks ik allemaal tegen zou komen. Ojee dat begint al goed, neef en nicht zitten bij de entreekaartjes verkoop. Eerst maar eens bijkletsen, zo vaak zien we elkaar niet. En dan eindelijk de grote zaal in, eerste indruk, minder standhouders dan vroeger. Bloemschikken met kunstroosjes, kaartjes maken, diertjes beplakken met mega kleine stukjes papier, kerstbakjes en allerlei ander priegelwerk zie ik staan. Niet mijn ding. Zelfs Tüpperware staat er tegenwoordig, ja want bakken is een hobby en daar spelen ze handig op in. Nee al met al zaal 1 valt tegen. De hal door naar zaal 2, tevens de laatste zaal want het hele achtergedeelte is niet in gebruik. Weven, kaartjes, nog meer priegeldingen en eindelijk maar toch de luchtfoto’s. Wat een pracht hobby, met een vlieger de lucht in gaan en daarin zit verbonden een fotocamera. De mooiste foto’s zie ik van ons dorp. Er wordt op dit moment druk gewerkt aan het nieuwe klaverblad N33/A7 en er hangen prachtige foto’s van de voortgang.
Voor mij het enige interessante op de beurs naast natuurlijk het kletsen met heel veel bekenden. Uitgebreid bijgekletst met Frieda en ach dan zie ik Els en Saskia. Ken ze al jaren, spreken elkaar weer wat vaker sinds Facebook in ons leven is. Ze weten dus ook dat deze dame weer een jaartje ouder is geworden. En wat krijg ik van hun, jawel een mooie kaart voorzien van theepot en gevuld met losse thee. Kijk en dat vind ik nu zo leuk aan de hobbybeurs, even de gezelligheid van ons dorp en mensen zien en spreken die je weinig ziet. Dames, ik zie jullie in juni op de reünie van de Mavo.